Der Beitrag Keeping Otocinclus in the Aquarium – Here’s How it Works erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Τα μπιζέλια είναι χαρακτηριστικοί και αστείοι συνάδελφοι: τα μεγάλα και διαφορετικά κινούμενα μάτια και τα πτερύγια έλικα μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως τρυπάνια. Στον παρακάτω οδηγό ενυδρείου θα σας δείξουμε πώς να διατηρήσετε το νάνο pufferfish στο ενυδρείο σας και ποια ψάρια είναι κατάλληλα για αυτούς.

Προέλευση και γενικές πληροφορίες σχετικά με το καπνιστό μπιζέλι

ο μπιζέλι (Carinotetraodon travancoricus) ανήκει στην τάξη του συγγενείς pufferfish (Tetraodontiformes) και είναι μέλος του pufferfish οικογένεια (Tetraodontidae). Η καραμέλα μπιζελιού ανήκει στο αληθινά ψάρια puffer γλυκού νερού. Είναι εγγενές στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα, όπου ζει σε υγρότοπους με στάσιμα και μέτρια ρέοντα νερά και έντονη ανάπτυξη των φυτών. Είναι επίσης γνωστό με τα ονόματα Indian Dwarf Puffers και Dwarf Puffers.

Πώς μοιάζουν τα ψάρια νάνος

Το ψάρι puffer μπιζελιού έχει στρογγυλό σώμα με ψηλή πλάτη. Ο βασικός χρωματισμός των διακοσμητικών ψαριών ποικίλλει από ανοιχτό κίτρινο έως χρυσό κίτρινο. Πολλά καφέ έως σχεδόν μαύρα στίγματα κατανέμονται ακανόνιστα στο μικρό σώμα των ψαριών. Μερικά από αυτά τα μικρά σημεία έχουν μεταλλική λάμψη με τιρκουάζ.

Τα πτερύγια είναι ημιδιαφανή και έχουν κίτρινη απόχρωση. Τα ραχιαία και τα πρωκτικά πτερύγια βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και βρίσκονται πιο πίσω. Η εμφάνισή του κυριαρχείται από τα σχετικά μεγάλα μάτια του. Τα ψάρια νάνος μπορεί να μετακινήσουν τα μάτια ξεχωριστά. Στο σχετικά μικρό στόμα του υπάρχουν 4 δόντια, που αυξάνονται συνεχώς πίσω. Τα ψάρια καπνιστών μπιζελιών μεγαλώνουν Σε μέγεθος 2 έως 3,5 cm και έχει προσδόκιμο ζωής 2 έως 4 ετών.

Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των φύλων μεταξύ των ψαριών νάνος;

Αμιγώς οπτικά, τα αρσενικά και τα θηλυκά του Carinotetraodon travancoricus είναι δύσκολο να διακριθούν. Μόνο όταν είναι ενήλικες, οι ελάχιστες διαφορές μεταξύ των φύλων γίνονται σαφέστερες. Στα αρσενικά, το αντίθετο χρωματισμό πίσω είναι πιο καφετί, με ένα κιτρινωπή κοιλιά. Επιπλέον, τα ενήλικα αρσενικά μπιζέλια ψαριών έχουν τα λεγόμενα «ρυτίδες» πίσω από τα μάτια και αναπτύσσονται α σκοτεινή διαμήκης κοιλιά όταν ώριμος. Αυτό εκτείνεται από το ραχιαίο πτερύγιο έως το ουραίο πτερύγιο.

Δυστυχώς, αυτή η γραμμή είναι διαφορετική και συχνά είναι δύσκολο να αναγνωριστεί. Στα θηλυκά το μοτίβο στο πίσω μέρος διασταυρώνεται επιπλέον με «φακίδες» και το ο χρωματισμός της κοιλιάς μπαίνει στο υπόλευκο. Ο χρωματισμός του νάνος καπνού εξαρτάται από την υγεία και την κατάσταση του νου. ο εντυπωσιακή συμπεριφορά του αρσενικού Carinotetraodon travancoricus υποστηρίζεται από ένα έντονο και αντίθετο χρωματισμό.

Με ποια ψάρια συσχετίζετε τα ψάρια puffer μπιζελιών;

Το νάνο pufferfish δεν είναι ψάρια σχολικής ηλικίας, αλλά παρ 'όλα αυτά πρέπει να φυλάσσεται σε μικρές ομάδες - μια τυπική ομάδα ψαριών που χρειάζεται κοινωνικούς εταίρους για να ζήσει τη συμπεριφορά της.

Το μπιζέλι-ψαρόψαρο δεν είναι μόνο ο μικρότερος εκπρόσωπος του ψαριού, είναι επίσης σχετικά ήσυχο: Οι τριβές υπάρχουν μόνο μεταξύ του ίδιου του Artgenossen. Το αρσενικό Carinotetraodon travancoricus σχηματίζουν περιοχές και μια κατάταξη έχει καθιερωθεί. Οι μάχες για εδάφη πραγματοποιούνται μεταξύ των αρσενικών του είδους. Μπορούμε να πούμε ότι οι θηλυκοί νάνοι καπνιστές είναι απλώς ανεκτές. Οι αγώνες κατάταξης με νεαρά ζώα είναι αβλαβείς και δεν εκφυλίζονται σε δάγκωμα.

Για να αποφευχθούν τέτοιες μάχες, το ενυδρείο πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο και ο αριθμός των αρσενικών πρέπει να είναι περιορισμένος. Τα ζώα πρέπει να έχουν επαρκείς κρυψώνες και η δεξαμενή πρέπει να οριοθετείται από διακοσμητικά αντικείμενα έτσι ώστε τα ζώα να μπορούν να σχηματίζουν και να υπερασπίζονται τα εδάφη τους. Είναι επίσης λογικό να κρατάς τα ζώα μικρές ομάδες με κυρίως θηλυκά ζώα ή μέσα ζευγάρια. Το μέσο μέγεθος των ψαριών καπνού αρσενικού μπιζελιού είναι περίπου 15 cm. Ανάλογα με το μέγεθος του ενυδρείου, μπορεί να υπολογιστεί ο σωστός αριθμός αρσενικών.

Ο πιο ακίνδυνος τύπος σύγκρουσης μεταξύ των αρσενικών ψαριών μπιζελιού είναι το εμφάνιση συμπεριφοράς. Ο αρσενικός νάνος pufferfish επεκτείνει την κοιλιά της κοιλιάς. Στη συνέχεια εμφανίζεται το πλάτος του σώματος. Εδώ μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα τη διαμήκη κοιλιακή γραμμή. Τέλος, τα αρσενικά ψάρια καπνίσματος περιστρέφονται μέχρι την επιφάνεια του νερού σε κύκλο. Έφτασαν εκεί είτε τα δύο αρσενικά εγκαταλείψουν είτε ένα απομακρύνεται.

Μια κοινωνικοποίηση με ζωντανή και γρήγορη σχολικά ψάρια με κοντά πτερύγια μπορεί να γίνει χωρίς προβλήματα. Ειδικά με τον Danionin ή νέτρα τετρά, καθώς μεγαλύτερα είδη γατόψαρου, η κοινωνικοποίηση συνήθως προχωρά χωρίς μεγάλα προβλήματα. Τα πιο αργά διακοσμητικά ψάρια με μακριά πτερύγια δεν πρέπει να κοινωνικοποιούνται με τα ψάρια νάνος, καθώς τα ψάρια καπνιστών μπιζελιών έχουν συνήθεια να δαγκώνει τα πτερύγια άλλων κατοίκων και τρώγοντας τα κομμένα σωματίδια.

Ομοίως, δεν συνιστάται η κοινωνικοποίηση με τα ασπόνδυλα, καθώς θεωρούνται πηγή τροφής. Ειδικά οι γαρίδες και τα σαλιγκάρια βρίσκονται στο μενού των κατοίκων του ενυδρείου. Υπάρχουν σίγουρα εξαιρέσεις, όπως Γαρίδες Amano, καθώς αυτοί οι ενήλικες φτάνουν σε μέγεθος που σημαίνει ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Οι απόγονοι είναι πιο πιθανό να απειληθούν.

Πώς να αναπαράγετε ψάρια νάνος στο ενυδρείο;

Η αναπαραγωγή των ψαριών νάνος στο ενυδρείο ήταν επιτυχής αρκετές φορές. Το ψάρι puffer είναι σεξουαλικά ώριμη στο η εποχή 5 μήνες. Τις περισσότερες φορές τα δύο φύλα αγνοούν το ένα το άλλο, αλλά το αρσενικό κυνηγά ένα θηλυκό σε όλη τη δεξαμενή σε φάσεις. Μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, το θηλυκό αφήνει το αρσενικό ζώο να την πλησιάσει. Μετά το επιτυχημένο ζευγάρωμα, το θηλυκό γεννά. Το γόνο εναποτίθεται επίσης με χαρά από εκλεκτά φυτά ή javamoos. Τα αυγά έχουν μέγεθος μεταξύ 1 και 1,5 mm.  Μετά 7 έως 9 ημέρες Οι απόγονοι άνοιγμα.

Μετά την εκκόλαψη, τα μωρά τρέφονται με μικροοργανισμούς στο ενυδρείο, μετά από άλλες δύο έως έξι ημέρες μπορεί να τρέφεται η Artemia. Για την τόνωση της αναπαραγωγής των ενήλικων ζώων, η θερμοκρασία του νερού και η παροχή τροφής (προνύμφες κουνουπιών, Artemia) πρέπει να αυξηθούν. Για να μπορέσουμε να γιορτάσουμε τις επιτυχίες αναπαραγωγής, ωστόσο, οι συνθήκες διατήρησης πρέπει να είναι βέλτιστες, γι 'αυτό α εκτροφή και / ή ωοτοκία ενυδρείο συνιστάται για επιτυχή αναπαραγωγή.

Το ζεύγος πρέπει να τοποθετηθεί στο ξεχωριστό δοχείο πριν από την ωοτοκία και να αφαιρεθεί από τον απόγονο αμέσως μετά την ωοτοκία, γιατί όπως τα περισσότερα διακοσμητικά ψάρια, τα ψάρια καπνιστών μπιζελιών τείνουν να τρώνε το γόνο τους. Ο απόγονος μπορεί στη συνέχεια να τρέφεται ειδικά μετά την εκκόλαψη. Τα νεαρά ψάρια που μεταφέρονται στη μεγάλη δεξαμενή μπορούν να αντιδράσουν επιθετικά ενάντια στα γονικά ψάρια. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκαν σοβαροί τραυματισμοί κατά τη διάρκεια αυτής της προσωρινής φάσης.

Ποιες παράμετροι νερού προτιμούν τα ψάρια puffer στο ενυδρείο;

Τα ψάρια puffer μπιζελιού έχουν ένα στιβαρή φύση. Ωστόσο, οι βασικές προϋποθέσεις για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων πρέπει να πληρούνται και ειδικά όταν σχεδιάζετε να κοινωνικοποιήσετε με άλλα είδη, θα πρέπει να έχετε κατά νου την προτίμηση των ζώων για σχετικά μεσαίο σκληρό νερό. Πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες τιμές νερού:

Το γλυκό νερό πρέπει να έχει θερμοκρασία μεταξύ 24 ° C και 27 ° C. ο Η τιμή του pH μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 7,2 και 8,5. ο ολική σκληρότητα μπορεί να διαφέρει μεταξύ 5 και 20 ° dGH. Τα ψάρια puffer δεν είναι ψάρια σχολικής ηλικίας.

Πώς να διατηρήσετε τα ψάρια puffer στο ενυδρείο;

Τα ψάρια νάνος νάνος, όπως περιγράφεται παραπάνω, δεν είναι ιδιαίτερα επιθετικοί κάτοικοι ενυδρείων. Μπορούν επομένως να κοινωνικοποιηθούν με διάφορα είδη χωρίς προβλήματα. Μπορούν να διατηρηθούν είτε μέσα ζευγάρια ή μέσα μικρές ομάδες (5 έως 6 δείγματα). Μπορείτε να διατηρήσετε όσα ψάρια Zwegkugel στο ενυδρείο σας:

Με τα ψάρια νάνος, η ομάδα πρέπει πάντα να αποτελείται κυρίως από θηλυκά, όπως το άνδρες είναι εδαφικός. Ένα ενυδρείο τουλάχιστον 60 cm μήκος είναι απαραίτητο για τη διατήρησή τους. Λόγω του μεγέθους του σώματος του αραιού μπιζελιού είναι δυνατή μια δεξαμενή με όγκο νερού 45 l. Ωστόσο, ένα ελάχιστος όγκος 54 l συνιστάται εδώ.

Αυτό οφείλεται στα χαρακτηριστικά των αρσενικών δειγμάτων - σχηματίζουν εδάφη! Το κάτω μέρος της δεξαμενής μπορεί να γεμίσει με λεπτό χαλίκι ή άμμο. Ένα ψάρι νάνος νάνος λατρεύει να σκάβει στην άμμο και να περιμένει το θήραμά του. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχουν διαφορετικά τύποι βρύων (java moss) και ρίζες. Σημαντικό είναι ένα πυκνή πράσινη φύτευση (ωραία πράσινα φυτά, φτέρες) στις άκρες και στις γωνίες. Λόγω της προέλευσής τους, λατρεύουν τις αδύναμες γωνίες ως κρυψώνα.

Τα ζώα χαμηλού επιπέδου πρέπει να έχουν επαρκείς ευκαιρίες για υποχώρηση. Τα επιπλέοντα φυτά στο πάνω άκρο της πισίνας γίνονται δεκτά με χαρά. Με όλη αυτή τη βλάστηση, δεν πρέπει να ξεχνάμε να παρέχουμε επαρκή ελεύθερος χώρος κολύμβησης. Το καπνιστό μπιζέλι δεν είναι υπέροχος κολυμβητής. Το ψάρι μπιζελιού αρέσει να βρίσκεται στο ανοιχτό νερό και χρειάζεται χώρο για ερωτοτροπία και επιδείξεις.

Τι τρώνε τα ψάρια νάνος

Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία για τη σωστή διατήρηση είναι η παροχή της απαραίτητης διατροφής στα ψάρια puffer. Το ψάρι νάνος είναι συνεχώς πεινασμένος. Εκτός αυτού, είναι ένα ειδικός διατροφής, αυτό μόνο τρώει ζωντανό φαγητό. Συχνά ένας λόγος για την αγορά καπνιστού μπιζελιού είναι ένας πολύ μεγάλος πληθυσμός σαλιγκαριών στο ενυδρείο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το «πρόβλημα» εξαλείφεται γρήγορα. Στη συνέχεια, ο ιδιοκτήτης πρέπει να παρέχει μια πλούσια προμήθεια σαλιγκαριών για διατροφή. Το ψάρι μπιζελιού τρώει επίσης προνύμφες κουνουπιών (λευκό και κόκκινο) και ψύλλοι νερού, αλλά το αγαπημένο του φαγητό είναι τα σαλιγκάρια.

Λόγω του μεγέθους του σώματός του, μπορεί να φάει μόνο μικρά σαλιγκάρια ως τροφή. Κατάλληλοι για αυτόν τον σκοπό είναι σαλιγκάρια ramshorn, μυτερά σαλιγκάρια λάσπης ή μικρό σαλιγκάρια φούσκα. Με τα δόντια του σπάει το κέλυφος του σαλιγκαριού και εκτοξεύει το περιεχόμενο. Το υπόλοιπο κέλυφος αφήνει απρόσεκτα. Η ρωγμή του κελύφους είναι σημαντική για τη φθορά των δοντιών του. Τα δόντια μεγαλώνουν συνεχώς και χωρίς αρκετά σκληρά κελύφη ή άλλα μέσα φθοράς, το καπνιστό μπιζέλι δεν μπορούσε σύντομα να φάει τίποτα. Τα δόντια θα έκλειναν το μικρό στόμα.

Εάν υπάρχουν κυρίως μεγάλα σαλιγκάρια (για παράδειγμα σαλιγκάρια μήλου), οι ιδιοκτήτες πρέπει να βοηθήσουν τον μικρό άντρα. Εάν το καπνιστό μπιζελιού δεν μπορεί να σπάσει το κέλυφος, το κέλυφος του σαλιγκαριού πρέπει να συνθλιβεί. Διαφορετικά, τρώει μόνο τα μαλακά μέρη που προεξέχουν. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει αργό θάνατο για το σαλιγκάρι.

Το ψάρι νάνος έχει φυσικά προτιμήσεις για το αγαπημένο του φαγητό. Ο μυτερός γυμνοσάλιαγκας αρέσει να τρώγεται. Σπάνια ή καθόλου τρώει το σαλιγκάρι τρομπέτα. Αυτό οφείλεται πιθανώς στο σκληρό κέλυφος. Εκτός από τα σαλιγκάρια, προνύμφες κουνουπιών, Artemia και Daphnia και άλλα μικρά καρκινοειδή μπορεί να τρέφεται.

Τα κατεψυγμένα τρόφιμα μπορούν να τροφοδοτηθούν ενδιάμεσα ως λύση έκτακτης ανάγκης. Η ξηρή τροφή δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται ως πηγή τροφής, διότι από τη μία πλευρά τα δόντια δεν είναι φθαρμένα και από την άλλη τα ζώα δεν το συνηθίζουν. Η διατροφή πρέπει να είναι ποικίλη και πλούσια.

Η μονόπλευρη διατροφή επηρεάζει την υγεία και την εμφάνιση των ζώων. Επιπλέον, τα ψάρια καπνιστών μπιζελιών έχουν «ηλίθιες» ιδέες. Τσιμπάει τα πτερύγια των συγκατοίκων του. Προκειμένου να διασφαλιστεί μια δίαιτα κατάλληλη για είδη, είναι συνεπώς σκόπιμο να έχετε τη δική σας μικρή φάρμα σαλιγκαριών σε ξεχωριστή δεξαμενή.

Τι γίνεται με την υγεία των ψαριών puffer;

Το ψάρι μπιζελιού είναι αρκετά εύρωστος και δεν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε ασθένειες. Τα περισσότερα από τα λεγόμενα συμπτώματα της νόσου μπορεί να εμφανιστούν λόγω λανθασμένη στάση και φροντίδα. Αυτό σημαίνει ότι τα ψάρια καπνιστών μπιζελιών αισθάνονται αδιαθεσία. Δίνει αυτήν την εντύπωση πολύ καθαρά «κρύβοντας» σε μια γωνία, ο χρωματισμός και το μοτίβο είναι λιγότερο έντονος και η συμπεριφορά του υποδηλώνει «απροθυμία».

Με τέτοια εντύπωση, πρέπει να ελεγχθούν οι συνθήκες του περιβλήματος. Εάν η ποιότητα του νερού είναι εντάξει, μια πολύ μικρή δεξαμενή θα μπορούσε να είναι ο λόγος. Οι κάτοικοι του ενυδρείου δεν καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Για το λόγο αυτό, ένα ψάρι νάνος μπορεί να σέρνεται και σε μια απομακρυσμένη γωνία. Εδώ πρέπει να ελεγχθεί η κοινωνικοποίηση με τα διαφορετικά είδη. Με ένα δεύτερο ενυδρείο μπορείτε να φτάσετε στο τέλος του προβλήματος.

Εάν υπάρχουν περισσότερες μάχες για το φαγητό, τότε το ποσό πρέπει να ελεγχθεί. Στην κανονική συμπεριφορά, τα ζώα υψηλότερης κατάταξης εκτοπίζουν τα χαμηλότερα μέλη του είδους από την πηγή τροφής. Τα ασθενέστερα ψάρια καπνίσματος μπιζελιού αφήνουν την περιοχή σίτισης και κρύβονται.

Εδώ μπορεί να προκύψει η εντύπωση ότι αυτό το ζώο δεν τρώει και λιμοκτονεί. Αυτό είναι ένα λάθος. Σε στενή παρακολούθηση, μπορεί κανείς να δει ότι τα δείγματα χαμηλότερης κατάταξης επιστρέφουν αργότερα και παίρνουν φαγητό. Αυτό το τελετουργικό ασκείται σε πολλά είδη.

Άλλα ειδικά χαρακτηριστικά του ψαριού νάνος

Αυτά τα χαριτωμένα μικρά ζώα έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες όπως περιγράφεται. Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ψαριών puffer είναι η δυνατότητα «φουσκώματος» του σώματός τους. Ένα νάνο pufferfish ή μπιζέλι pufferfish χρησιμοποιεί αυτή τη δυνατότητα πολύ σπάνια. Πρέπει να υπάρχει μια κατάσταση με τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τη ζωή και τότε αυτό το μέσο χρησιμοποιείται για την αυτοάμυνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της ακραίας πίεσης, τα ψάρια καπνιστού μπιζελιού αντλούν το σώμα του με αέρα. Υπάρχει κίνδυνος να επιπλέουν στη συνέχεια αβοήθητα στην επιφάνεια του νερού.

Μερικές φορές έχουν δυσκολίες να αφήσουν τον αέρα ξανά. Μόνο μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα αυτά τα ευαίσθητα ζώα ηρεμούν και μειώνουν το μέγεθος του σώματός τους σε κανονικό μέγεθος. Δεν πρέπει ποτέ να προκαλεί μια τέτοια κατάσταση. Αυτή η διαδικασία είναι επικίνδυνη για την υγεία των μικρών ψαριών.

συμπέρασμα

Για τον οποίο ενυδρείο το ψάρι καπνού μπιζελιού (Carinotetraodon travancoricus) είναι κατάλληλο, οι ειδικοί δεν συμφωνούν. Ένα μέρος τάσσεται υπέρ της διατήρησής του από αρχάριους, ένα άλλο μέρος επιμένει στην επαρκή εμπειρία στην ενυδρεία. Βασικά, η διατήρηση του είδους νάνος pufferfish δεν είναι πολύ δύσκολο. Η ποιότητα του νερού, η φύτευση και το μέγεθος του ενυδρείου δεν απαιτούν ιδιαίτερες απαιτήσεις.

Γίνεται πιο δύσκολο ήδη με τις ιδιαιτερότητες των αρσενικών ψαριών. Αλλά και εδώ, ο μικρός αριθμός ανδρών και ο επαρκής χώρος μπορούν να βοηθήσουν στην εξουδετέρωση των ακραίων επιπτώσεων της εδαφικής συμπεριφοράς. Μερικές «κακές συνήθειες» μπορούν να μειωθούν ή ακόμη και να εξαλειφθούν με επαρκή και ποικίλη σίτιση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη διατήρηση ενός είδους είναι η προτίμησή του για τα σαλιγκάρια. Δεν έχει σημασία αν είστε αρχάριος ή επαγγελματίας. Ο νέος ιδιοκτήτης πρέπει να έχει επίγνωση του γεγονότος ότι πρέπει να υπάρχει αρκετή ζωντανή τροφή για αυτό το νάνο ψαροντούφεκο. Στην ιδανική περίπτωση, μια μικρή αναπαραγωγή σαλιγκαριών τροφίμων διατηρείται σε ξεχωριστή δεξαμενή. Εάν έχετε ένα «πρόβλημα» με τα σαλιγκάρια γενικά ή με τα σαλιγκάρια ως φαγητό, θα πρέπει να κρατήσετε τα χέρια σας μακριά από τα ψάρια puffer. Αυτή η συνεργασία δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ο ιδιοκτήτης θα είναι συνεχώς «στενός» κατά τη σίτιση και τα ψάρια καπνιστών μπιζελιών διατηρούνται μόνο ανάλογα με το είδος σε περιορισμένο βαθμό.

Διαφορετικά, αυτό το χαριτωμένο μικρό παιδί είναι ένας εμπλουτισμός για το ενυδρείο. Η αστεία του εμφάνιση με τα μικρά πτερύγια. Τα μεγάλα μάτια που «κοιτάζουν και βλέπουν» τον θεατή. Μόλις στέκεται σαν "ελικόπτερο" σε καθαρά νερά ή πυροβολεί την περιοχή τόσο γρήγορα όσο ένα βέλος.

Μια κοινωνικοποίηση με κατάλληλους συγκατοίκους είναι επίσης δυνατή. Αυτό το σχετικά ήσυχο μικρό δείγμα προσφέρει αυτό το πλεονέκτημα έναντι των μεγαλύτερων συγγενών του. Βασικά, η διατήρηση ενός ψαριού με μπιζέλι γεμάτο χαρακτήρα σημαίνει πολλές ενδιαφέρουσες και όμορφες στιγμές.

Κρατάτε ήδη νάνο ψάρια καπνιστών στο ενυδρείο; Γράψτε το στα σχόλια και στείλτε μας τις φωτογραφίες σας!

Der Beitrag Keeping Pea Puffer Fish in the Aquarium – This is How it Works erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

1. Το μέγεθος του ενυδρείου
   1. Πολύ μικρά ενυδρεία χρειάζονται φροντίδα και εφοδιάζονται με ντουλάπια
   2. Τα μεγάλα ενυδρεία απαιτούν χώρο και δωμάτια ασφάλισης / κυριαρχούν
   3. Εξάρτηση από την επιθυμητή κάλτσα
   4. Ενημερώστε πριν
2. Η επιλογή της τοποθεσίας του ενυδρείου
   1. Άμεσο ηλιακό φως
   2. συχνό δωμάτιο (διαφορετικά ντροπαλά ζώα)
   3. Ως διαχωριστικό δωματίων;
   4. Το δωμάτιο είναι αρκετά μεγάλο;
3. Μετρήστε τις τιμές του νερού με ακρίβεια και παρακολουθήστε τις
   1. Αγοράστε σετ δοκιμής
   2. Ελέγχετε τακτικά
   3. Ειδικά στη φάση εκκίνησης
4. Η φάση εκτέλεσης δεν εξετάζεται
   1. Τα ζώα χρησιμοποιήθηκαν πολύ νωρίς και μετά χάθηκαν
   2. Προσβολή φυτών από φύκια
5. Η εκτροφή ψαριών => πυκνότητα εκτροφής
   1. Τα ψάρια πρέπει να ταιριάζουν μαζί
   2. Παρατηρήστε τις τιμές του νερού
   3. Δώστε προσοχή στο μέγεθος των ζώων (επίσης ύψος για αγγελάκια / δίσκο)
   4. Μέγεθος της πισίνας σε σχέση με τα ζώα
   5. αριθμός ζώων
   6. Τύπος πισίνας (κοινοτική πισίνα, πισίνα ειδών)
   7. Δώστε προσοχή στις πυελικές περιοχές (κάτω / μεσαία / πάνω)
6. Η επιλογή των φυτών
   1. Ταιριάζει με το απόθεμα (δεξαμενή ειδών;)
   2. αποφύγετε τα φύκια: ταχέως αναπτυσσόμενη
   3. Η αργή ανάπτυξη δεν είναι καλή στη φάση τρεξίματος (φύκια)
   4. Απαιτούμενος χώρος
   5. Διαιρέστε με την πυελική περιοχή
7. Η επιλογή της διακόσμησης
   1. Πρέπει να ταιριάζει στον τύπο της πισίνας (Νότια Αμερική = ρίζες, Ασία = περισσότερες πέτρες)
   2. Διακόσμηση ως κρυψώνα και για αναπαραγωγή
   3. Υπερβολική διακόσμηση κακή για το επίπεδο του δαπέδου
   4. Εξέταση για τη συμπεριφορά κολύμβησης των ζώων
8. Η επιλογή του ισογείου
   1. Πόσο τραχύ; (ψιλή άμμος ή χοντρό χαλίκι;)
   2. Εξάρτηση από τους κατοίκους των δεξαμενών (Corydoras goby στην άμμο)
   3. Μερικά είδη προτιμούν το σκοτεινό έδαφος
   4. Εξάρτηση από τον τύπο της λίμνης (οι ομάδες ειδών απαιτούν ένα συγκεκριμένο υπόστρωμα)
9. Η τεχνική του ενυδρείου
   1. Φως (επίσης χρόνος φωτισμού, σωλήνας φθορισμού ή LED, αυλός, θερμοκρασία;)
   2. Φίλτρο (εσωτερικό, εξωτερικό φίλτρο, καθαρισμός, με θερμοστάτη)
   3. Έλεγχος θερμαντήρα
   4. Εργοστάσιο Co2
10. Μερική αλλαγή νερού
    1. Πολύ σπάνια (σχηματίζονται ρύποι) ή πολύ συχνά (αποσύρει θρεπτικά συστατικά)
    2. Επίπεδα νερού βρύσης;
    3. Ίσως χρειάζεται νερό όσμωσης;
11. Γονιμοποίηση
    1. Η γονιμοποίηση είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των φυτών
    2. Ειδικά εάν το νερό της βρύσης είναι πολύ καθαρό (λίγα θρεπτικά συστατικά)
    3. Ανάλογα με τα είδη φυτών (μερικά το χρειάζονται (συχνά ταχέως αναπτυσσόμενο και κόκκινο), μερικά δεν το κάνουν (αργή ανάπτυξη)

Συμπέρασμα: Σχεδιασμός και εκπαίδευση

1. Απολύτως σχολαστικός σχεδιασμός
2. Ενημερωθείτε για τα πάντα (διαβάστε βιβλία και άρθρα)
3. Προμηθεύστε το σετ δοκιμών και λάβετε υπόψη τη φάση εκτέλεσης
4. Σχεδιάστε τον τύπο της πισίνας και μετά αποφασίστε για τους κατοίκους και τα φυτά της πισίνας
5. Ακριβής σχεδιασμός τεχνολογίας

Der Beitrag 11 Aquaristic beginner mistakes, which you should avoid in any case! erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Παρόλο που το zebra danio θεωρείται εύκολο να διατηρηθεί, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη για να του δώσετε την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής σε ένα ενυδρείο. Τα πάντα σχετικά με τη διατήρηση, το βέλτιστο μέγεθος του ενυδρείου, την αναπαραγωγή και την απαραίτητη ποιότητα νερού για μια ριγέ αρκούδα μπορείτε να βρείτε στα ακόλουθα ενυδατικός οδηγός άρθρο.

Με λίγα λόγια, όλα τα σημαντικά για το zebra danio:

• Το Danio rerio είναι ένα διακοσμητικό ψάρι που θεωρείται εύκολο να διατηρηθεί και επομένως είναι ιδανικό για αρχάριους.
• Το zebrafish πρέπει να διατηρείται σε μια ομάδα με τουλάχιστον 8-10 συγκεκριμένα.
• Οι τιμές του νερού πρέπει να βασίζονται στις τιμές του νερού της πατρίδας του. Η θερμοκρασία του νερού πρέπει να είναι μεταξύ 20 και 26 ° C, η τιμή του pH μεταξύ έξι και οκτώ και η συνολική σκληρότητα μεταξύ 5 ° και 20 ° dH.
• Οι ριγέ αρκούδες μεγαλώνουν σε πέντε έως έξι εκατοστά, με τα θηλυκά να είναι μεγαλύτερα και παχύτερα από τα αρσενικά.
• Το zebrafish (Danio Rerio) μπορεί να φτάσει την ηλικία των πέντε έως έξι ετών.
• Στην πατρίδα του του αρέσει μικρά ρέματα ή κανάλια, λίμνες με βραδεία ροή ή όρθιο νερό, όπως τάφρους, λίμνες ή ορυζώνες.
• Ο καφετής χρωματισμός της οπίσθιας γραμμής του zebrafish γίνεται υπόλευκο κίτρινο στις πλευρές και την κοιλιά, εν μέρει με μια ασημένια λάμψη.
• Το zebra danio είναι παμφάγο και μπορεί να τρέφεται με μικρά ζωντανά, ξηρά και κατεψυγμένα τρόφιμα, καθώς και λαχανικά.
• Όπως τα περισσότερα ψάρια, τα ριγωτά καιρί ψάρια χρειάζονται αρκετό χώρο για να κολυμπήσουν και δεν πρέπει να λείπει ένα αδύναμο ρεύμα και πυκνή άκρη.
• Η ριγέ αρκούδα είναι ένας εξαιρετικός άλτης, επομένως το ενυδρείο του πρέπει να είναι πλήρως καλυμμένο
• Χάρη στην ήρεμη φύση του, μπορεί να κοινωνικοποιηθεί με άλλα ψάρια.
• Μια δεξαμενή αναπαραγωγής θα πρέπει να χρησιμοποιείται για αναπαραγωγή, από την οποία τα γονικά ζώα αφαιρούνται μετά την αναπαραγωγή, καθώς είναι θηλαστικά αναπαραγωγής.

Πού εμφανίζονται τα zebrafish;

Το Danio rerio προέρχεται από την Ασία. Τα ζώα βρίσκονται στην άγρια φύση στο Γάγγη και στο Μπαγκλαντές, τη βόρεια Ινδία, το Πακιστάν και το νότιο Νεπάλ. Εκεί, βρίσκονται κυρίως σε αργά ρέοντα ή στάσιμα νερά, καθώς και στους ορυζώνες.

Πόσα zebrafish διατηρούν στο ενυδρείο;

Η ριγέ αρκούδα είναι ένα ψαράκι και λατρεύει να κολυμπά στην πισίνα με τις ιδιαιτερότητές της. Για αυτό χρειάζεται αρκετό χώρο. Η ομάδα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τουλάχιστον οκτώ ζώα. Εάν προορίζεται η διατήρηση του zebrafish στο ενυδρείο, τα ζώα πρέπει να έχουν τουλάχιστον μία δεξαμενή με πλευρικό μήκος ενός μέτρου.

Πώς διατηρείτε το zebrafish σε ένα ενυδρείο;

Όπως έχει ήδη περιγραφεί στο πάνω μέρος, το ενυδρείο πρέπει σίγουρα να έχει μήκος άκρου ενός μέτρου. Ένα ενυδρείο 180 λίτρων στις τυπικές διαστάσεις 100x40x40 cm είναι επομένως ιδανικό για τη διατήρηση του zebrafish. Το Danio rerio είναι ένα αρκετά ζωντανό μικρό ψάρι που του αρέσει να κολυμπάει με τις ιδιαιτερότητές του στη δεξαμενή, για αυτό χρειάζεται επαρκή χώρο κολύμβησης.

Όπως και τα άλλα ψαροκάικα ψάρια, το ζέβρα φέρει μεγάλες απαιτήσεις για τη βέλτιστη δομή λεκάνης. Είναι σημαντικό να βρεθεί μια καλή ισορροπία μεταξύ κρησφύγετων με τη μορφή ριζών, πετρών και πυκνής φύτευσης συνόρων και μιας περιοχής κολύμβησης όσο το δυνατόν μεγαλύτερη.

Αυτό λειτουργεί θαυμάσια, με λεπτά φτερωτά φυτά που περιβάλλουν τη λεκάνη και τις ρίζες του ξύλου στο έδαφος να παρέχουν ένα καταφύγιο. Οι ρίζες πρέπει να επιλέγονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην προεξέχουν πολύ μακριά στην περιοχή κολύμβησης των Ριγέ Bearblings.

Δεδομένου ότι το zebrafish αρέσει να παίρνει το φαγητό του από την επιφάνεια του νερού, δεν πρέπει να υπάρχουν πλωτά φυτά. Τα ψάρια θέλουν επίσης να δέχονται ένα ελαφρύ ρεύμα στην περιοχή κολύμβησης, στο οποίο μπορούν να κολυμπήσουν.

Το ενυδρείο πρέπει να είναι απολύτως καλυμμένο, επειδή οι αρκούδες ζέβρα καιio είναι καλοί άλτες. Τα ζώα είναι ζωντανά, αλλά χάρη στην ήρεμη φύση τους μπορούν να κοινωνικοποιηθούν καλά με άλλα ψάρια. Περισσότερα σχετικά με αυτό στην ενότητα «Κοινωνικοποίηση του Zebrafish».

Ποιες τιμές νερού προτιμά ένα zebrafish;

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το ζέβραφ οδηγεί καλά, το νερό του ενυδρείου πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στον αρχικό βιότοπο των ζώων. Στην καλύτερη περίπτωση πρέπει να επιτυγχάνονται οι ακόλουθες τιμές νερού:

• 20 ° C - 26 ° C Θερμοκρασία νερού
• τιμή pH: 6,0 έως 8,0
• Συνολική σκληρότητα: 5 ° έως 20 ° dH

Με θερμοκρασία 20-26 ° C, το ριγέ καιio αισθάνεται άνετα σε ένα εύρος θερμοκρασιών που ταιριάζει σε πολλά τυπικά διακοσμητικά ψάρια της Νοτίου Αμερικής και της Ασίας. Επίσης, η βέλτιστη τιμή pH και η συνολική σκληρότητα λαμβάνουν τιμές με τις οποίες πολλά είδη μπορούν να γίνουν φίλοι. Αυτό υπογραμμίζει για άλλη μια φορά πόσο καλά τα ζώα μπορούν να κοινωνικοποιηθούν με άλλα είδη - αν ακολουθήσετε τις τιμές του νερού, η ποικιλία των πιθανών συνδυασμών κτηνοτροφίας είναι σχεδόν απεριόριστη.

Σύλλογος Danio rerio

Το Zerbafish είναι ένα μάλλον ταραχώδες μικρό διακοσμητικό ψάρι, το οποίο βρίσκεται κυρίως στο πάνω μέρος της δεξαμενής. Ειδικά σε μικρότερες λεκάνες, κανένα άλλο είδος δεν πρέπει να κοινωνικοποιείται με τα ζώα που ζουν επίσης σε αυτήν την περιοχή. Σε ένα ενυδρείο 180 λίτρων θα μπορούσατε να κοινωνικοποιήσετε πολύ καλά το Zebrafish με τους Νάνους Cichlids της Νότιας Αμερικής, όπωςRam Cichlids ή Cockatoo Dwarf Cichlids, στην περιοχή της μεσαίας λεκάνης και με Corydoras ή Otoclintus στην περιοχή της κάτω λεκάνης.

Διαφορετικά, άλλα βαρέλια είναι το ιδανικό ταίριασμα για το Danio rerio, καθώς προέρχονται από το ίδιο σπίτι και έχουν αρκετά παρόμοιες απαιτήσεις για την ποιότητα του νερού.

Ωστόσο, οι προτιμώμενες παράμετροι νερού των ζώων και των γαλήνιων ειδών κάνουν φίλους με αμέτρητα άλλα είδη, γι 'αυτό τα ζώα θα μπορούσαν κατ' αρχήν να κοινωνικοποιηθούν με χαρακίνες, μικρά κιχλίδες, γκουράμι, ασπόνδυλα ή ακόμα και μερικούς ζωντανούς φορείς.

Τα καβούρια δεν πρέπει να κοινωνικοποιούνται με το ζέβρα, καθώς υπάρχει υψηλός κίνδυνος τραυματισμού για τα μικρά ρουλεμάν.

Τι τρώει ένα zebra danio;

Στην άγρια φύση, το Danio rerio τρώει κυρίως προνύμφες εντόμων, μικρά καρκινοειδή και σκουλήκια. Δεδομένου ότι το zebra danio είναι παμφάγο, είναι ευτυχισμένο να έχεις μικρές, ξηρές και κατεψυγμένες τροφές στο ενυδρείο, καθώς και φυτικές τροφές - έχει αναφερθεί μερικές φορές ότι τα ζώα τρώνε ακόμη και φύκια στο ενυδρείο. Παρεμπιπτόντως, έχουμε εξηγήσει όλες τις διαφορές μεταξύ του κοινού είδη ψαριών ενυδρείου στο άρθρο οδηγού μας.

Μια ποικίλη διατροφή διατηρεί τα μικρά ψάρια υγιή. Η χορήγηση φυτικών τροφών εμποδίζει το ζέβρα να ρίξει στα φυτά του ενυδρείου. Αντί για μια μεγάλη σίτιση καθημερινά, τα ζώα τρέφονται επίσης πολλές φορές σε μικρότερες μερίδες. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί πολύ καλά με έναν αυτόματο τροφοδότη ενυδρείων. Ωστόσο, αυτό θα πρέπει επίσης να εξαρτάται από το υπόλοιπο απόθεμα στο ενυδρείο, τα ζώα τείνουν να τρώνε το φαγητό τους μακριά από τους συμπολίτες τους. Ειδικά εάν τα ζώα κοινωνικοποιούνται με είδη κοντά στο έδαφος, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι αρκετή τροφή φτάνει στο έδαφος - σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι σκόπιμο να δίνετε δισκία τροφίμων κάθε δύο ημέρες, τα οποία θα βυθίζονται στο ενυδρείο.

Πώς εκτρέφονται τα zebrafish;

Το zebra danio είναι ένα δωρεάν spawner. Στην άγρια φύση, η περίοδος ωοτοκίας του Danio rerio είναι στην αρχή του μουσώνα, δηλαδή την περίοδο των βροχών, έτσι ώστε υψηλής ποιότητας ζωντανή τροφή και μια μικρή αλλαγή στη θερμοκρασία του νερού μπορούν να αυξήσουν την προθυμία αναπαραγωγής.

Η αναπαραγωγή ξεκινά τροφοδοτώντας τους γονείς αποκλειστικά με προνύμφες κουνουπιών για μία εβδομάδα, επιπλέον το νερό δεν πρέπει να αλλάζει κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας. Στη συνέχεια, προετοιμάζετε μια μικρή δεξαμενή αναπαραγωγής η οποία είναι γεμάτη με τουλάχιστον πέντε λίτρα νερού - είναι μεγαλύτερο πάντα δυνατό. Το νερό πρέπει να παραμείνει για δύο ημέρες. Στη συνέχεια, η δεξαμενή είναι γεμάτη με ωραία φυτά. Τα φυτά πρέπει να σταθμίζονται με μια πέτρα έτσι ώστε να βυθίζονται στο έδαφος. Προστίθεται ένα φίλτρο σφουγγαριού που λειτουργεί με αέρα. Για να διατηρηθεί η θερμοκρασία σταθερή στους 24 ° C έως 25 ° C, πρέπει να χρησιμοποιείται μια ράβδος θέρμανσης. Η πισίνα μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα περβάζι για να πάρετε τον πρωί ήλιο, αλλά αυτό δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Δεδομένου ότι οι γονείς είναι ληστές αναπαραγωγής, πρέπει να εισαχθεί η σκουριά αναπαραγωγής.

Το απόγευμα οι γονείς τρέφονται και πάλι με πολλές προνύμφες κουνουπιών. Στη συνέχεια, το ζευγάρι Danio rerio μπορεί να μεταφερθεί στη δεξαμενή αναπαραγωγής. Εάν έχετε μεγαλύτερη δεξαμενή ωοτοκίας, δύο έως τρία θηλυκά και τρία έως πέντε αρσενικά μπορούν να συγκεντρωθούν για να αυξήσουν περαιτέρω τις πιθανότητες αναπαραγωγής.

Εάν τα πάντα έχουν επιλυθεί μέχρι στιγμής, τα ζέβρα ψαράκια τα ζώα χρησιμοποιούν φυτική τούφα για αναπαραγωγή μετά το ζευγάρωμα. Τα αυγά πέφτουν στο έδαφος, καθώς δεν κολλάνε στο έδαφος. Έχουν μέγεθος περίπου ένα χιλιοστό και σχεδόν αόρατο. Εάν φωτίσετε έναν φακό υπό γωνία στο σκοτάδι, θα πρέπει να μπορείτε να δείτε τα αυγά.

Την επόμενη μέρα, οι ενήλικοι ψαράδες επανέρχονται στην κανονική δεξαμενή, το φίλτρο και η ράβδος θέρμανσης αφαιρούνται από τη δεξαμενή αναπαραγωγής και το νερό αναδεύεται. Τα αυγά πέφτουν προς τα κάτω λόγω της αναταραχής, ενώ η βρωμιά και τα περιττώματα κυμαίνονται γύρω. Αυτό μπορεί τώρα να απορροφηθεί προσεκτικά με έναν λεπτό σωλήνα. Στη συνέχεια, γεμίστε ξανά το νερό στη δεξαμενή αναπαραγωγής, βάλτε το φίλτρο και το θερμαντήρα πίσω και σκουπίστε καλά τη δεξαμενή.

Σε θερμοκρασία νερού 25 ° C μπορείτε να δείτε τα μάτια των ψαριών στα αυγά μετά από περίπου μία ημέρα και μετά από περίπου δύο ημέρες τα νεαρά ζώα τελικά εκκολάπτονται. Λίγες μέρες αργότερα, τα νεαρά ψάρια μπορούν ήδη να κολυμπήσουν ελεύθερα. Μόλις οι νέοι κολυμπήσουν ελεύθερα, θα πρέπει να τρέφονται με λεπτές σκόνες.

Είναι καλύτερο να αναπαράγετε σε μια μεγαλύτερη δεξαμενή αναπαραγωγής, καθώς αυτό είναι πιο εύκολο να καθαριστεί χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τα νεαρά ζώα. Επιπλέον, ο απόγονος χρειάζεται αρκετό χώρο για να αναπτυχθεί ομοιόμορφα. Διαφορετικά, τα νεαρά ζώα μεγαλώνουν πολύ γρήγορα και μπορούν να τοποθετηθούν με τους γονείς τους μετά από μερικές εβδομάδες.

Εάν αυτό είναι πάρα πολύ πρόβλημα για εσάς, μπορείτε επίσης να αναγκάσετε την αναπαραγωγή στη δεξαμενή της κοινότητας δημιουργώντας τις ίδιες συνθήκες με αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω και σχεδιάζοντας το java moss. Έτσι, τα νεαρά ζώα έχουν ένα κρησφύγετο και με λίγη τύχη μερικά από τα ζώα μπορούν να επιβιώσουν. Μπορείτε να αυξήσετε σημαντικά την πιθανότητα παρέχοντας στο εσωτερικό φίλτρο ένα νάιλον κάλτσα έτσι ώστε τα μικρά ζώα να μην απορροφούνται σε σειρές.

Συμπέρασμα: Η διατήρηση του zebrafish σε ένα ενυδρείο είναι απλή.

Το Asian zebra danio είναι εύκολο να διατηρηθεί ακόμη και για αρχάριους στην ενυδρεία. Εφ 'όσον το νερό είναι αρκετά ζεστό, έχει τη σωστή τιμή pH και τη σωστή σκληρότητα, είναι αρκετά απαράδεκτο.

Η πισίνα πρέπει να έχει μήκος άκρου ενός μέτρου και να έχει συνδυασμό κρυφών τόπων και επαρκούς χώρου κολύμβησης.

Το Zebrafish είναι παμφάγα και απολαμβάνει ποικίλη διατροφή: είτε λαχανικά, ζωντανά είτε ξηρά τρόφιμα, τα ζώα είναι επίσης σχετικά απαράδεκτα όταν πρόκειται για φαγητό.

Το γαλήνιο ρουλεμάν μπορεί εύκολα να κοινωνικοποιηθεί με άλλα είδη που έχουν τις ίδιες απαιτήσεις για την ποιότητα του νερού και είναι καλύτερο να κατοικήσετε κυρίως σε άλλες περιοχές της πισίνας.

Η εκτροφή είναι τόσο απλή όσο η διατήρηση των ζώων. Αρκεί να λάβετε υπόψη ότι οι γονείς είναι ληστές και δεν έχουν καμία αντίληψη για τους απογόνους τους. Επιπλέον, η περίοδος αναπαραγωγής θα πρέπει να ανακοινωθεί με τη σίτιση ζωντανών τροφίμων και θα πρέπει να παρέχεται δεξαμενή αναπαραγωγής για τους γονείς.

Der Beitrag Keeping Zebrafish in the Aquarium – This is How it Works erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Το tiger barb είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ψάρια γλυκού νερού μεταξύ των ενυδρείων παγκοσμίως και δεν πρέπει να συγχέεται βρύα barbs. Χάρη στον ελκυστικό χρωματισμό και το ιδιαίτερα ζωντανό είδος, αυτό το διακοσμητικό ψάρι είναι ένα ενδιαφέρον μάτι σε οποιοδήποτε ενυδρείο. Το Tiger barb ανήκει στην οικογένεια των κυπρίνων και προσελκύει την προσοχή με το ξεχωριστό παιχνίδι του. Ο ενεργός κάτοικος του ενυδρείου δεν φαίνεται μόνο όμορφος, είναι επίσης εύκολο να διατηρηθεί και να αναπαραχθεί, εάν δημιουργηθούν ορισμένες συνθήκες.

Πώς μπορείτε να διατηρήσετε έως και έξι έως επτά εκατοστά μεγάλα ζώα στο ενυδρείο σας, ποια χαρακτηριστικά νερού προτιμούν τα βαρέλια Σουμάτρα και με ποια είδη μπορούν να κοινωνικοποιηθούν, σας δείχνουμε τα ακόλουθα Οδηγός ενυδρείου άρθρο.

Εν συντομία, όλα όσα είναι σημαντικά για τα τίγρη

• Τα ψάρια του γλυκού νερού είναι γνωστά ως τίγρη μπάρμπεκιου, τίγρη μπάρμπεκιου, Χονγκ Κονγκ μπάρμ και τίγρη μπάρμ
• η τίγρη ανήκει στην κατηγορία των πτερυγίων των ακτίνων, της σειράς και της οικογένειας του κυπρίνου και του γένους των ριγέ βαρέλια
• Οι σούπες της Σουμάτρας προέρχονται από τη Νοτιοανατολική Ασία και προέρχονται από το Κεντρικό Καλιμαντάν και το Μπόρνεο
• Τα ενήλικα αρσενικά και θηλυκά φτάνουν σε μέγεθος από έξι έως επτά εκατοστά
• Οι σούπες της Σουμάτρας πρέπει πάντα να διατηρούνται σε ομάδες τουλάχιστον οκτώ έως δέκα ζώων. Με αυτόν τον τρόπο, είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε προσεκτικά τα ενδιαφέροντα πρότυπα συμπεριφοράς τους.
• Μια κοινωνικοποίηση με ψάρια με μακριά φτερά, όπως το μέλι γκουράμι, πρέπει να αποφεύγεται, καθώς τα ζώα τείνουν να τσιμπάνε στα πτερύγια.
• Οι σούμπες Σουμάτρας μπορούν να διατηρηθούν στο ενυδρείο από 180 λίτρα, δηλαδή ένα μήκος άκρου ενός μέτρου
• Ο φυσικός βιότοπος της τίγρης barbhas έχει μαύρη άμμο, ρίζες και πυκνή φύτευση
• Το τίγρη barbcan διατηρείται στο ενυδρείο στους 22 έως 26 βαθμούς Κελσίου, τιμή pH μεταξύ έξι και οκτώ και συνολική σκληρότητα μεταξύ πέντε και 19 dGH
• Τα αρσενικά είναι λιγότερο έντονα από τα θηλυκά
• Χαρακτηριστικό είναι οι τέσσερις ευρείες διασταυρούμενες ζώνες σε μαύρο χρώμα, οι οποίες διατρέχουν το μάτι, από το πρωκτικό έως το ραχιαίο πτερύγιο και από την πλάτη έως την κοιλιά

Πού βρίσκονται οι τίγρεις;

Αν και το όνομα υποδηλώνει ότι τα βαρέλια της Σουμάτρας προέρχονται από το νησί της Σουμάτρα της Ινδονησίας, η τίγρη εμφανίζεται στην άγρια φύση στην Ινδονησία στο Καλιμαντάν και στο Βόρνεο. Ο φυσικός βιότοπος είναι οι αρκετά δροσεροί και εύκολες ροές ποταμοί Bulungan, Kapuas και Mahakam στα δυτικά του Βόρνεο - αλλά και στη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη οι τίγρεις είναι πολύ συχνές.

Πόσα ψάρια τίγρης διατηρούνται στο ενυδρείο;

Το τίγρη barb δείχνει ένα έντονο παιχνίδι ένστικτο. Προκειμένου τα ενεργά ψάρια γλυκού νερού να τα ζήσουν, θα πρέπει να τα διατηρείτε αποκλειστικά σε μια ομάδα. Προκειμένου τα ζώα να ζήσουν πλήρως τη διακριτική κοινωνική τους συμπεριφορά, συνιστώνται τουλάχιστον οκτώ άλλες ιδιαιτερότητες.

Για το Sumatran barb, οι μικρές μάχες αποτελούν μέρος του τυπικού συμπεριφορικού ρεπερτορίου, το οποίο καταπολεμάται καλύτερα με συγκεκριμένα. Άλλα ψάρια θα έβλεπαν το έντονο ένστικτο παιχνιδιού ως επιθετικό και αγχωτικό, γι 'αυτό και είναι απαραίτητο να έχετε αρκετά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στο ενυδρείο.

Η κατανομή των φύλων στην ομάδα παίζει δευτερεύοντα ρόλο στα βαρέλια της τίγρης και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μόνο όταν προγραμματίζεται η αναπαραγωγή. Εάν έχει προγραμματιστεί αναπαραγωγή, η ομάδα της τίγρης πρέπει να περιλαμβάνει πολλά θηλυκά ταυτόχρονα.

Πώς φυλάσσετε τίγρη σε ένα ενυδρείο;

Η δεξαμενή στην οποία πρέπει να διατηρηθούν τα κολύμπι της Σουμάτρας πρέπει να έχει χωρητικότητα τουλάχιστον 180 λίτρα και μήκος άκρου 100 cm - με αυτόν τον τρόπο τα ζώα έχουν επαρκή χώρο κολύμβησης.

Εάν οι κηλίδες μαζεύουν τα πτερύγια άλλων κατοίκων του ενυδρείου και παρουσιάζουν υψηλό βαθμό επιθετικότητας, αυτό είναι ένα σήμα ότι ο βιότοπος δεν είναι αρκετά μεγάλος. Είτε η δεξαμενή είναι πολύ μικρή, πολύ άσχημα δομημένη ή η κάλτσα είναι πολύ μεγάλη. Για να αποφύγετε το σφάλμα πλήρωσης, προτείνουμε το άρθρο του οδηγού μας "Παραδείγματα γεμίσματος ενυδρείου 180-240 λίτρων".

Η βέλτιστη δεξαμενή για βαρέλια τίγρης πρέπει απαραιτήτως να περιέχει μερικές ρίζες και πέτρες, οι οποίες χρησιμεύουν ως οπτική προστασία και ως εδαφικό όριο. Επιπλέον, η δεξαμενή πρέπει να έχει πυκνή άκρη φύτευσης και ορισμένες δυνατότητες υποχώρησης.

Η πράξη εξισορρόπησης μεταξύ κρυφών τόπων, πυκνής φύτευσης συνόρων και επαρκούς ελεύθερου χώρου κολύμβησης πρέπει να επιτευχθεί. Ο λόγος για αυτό είναι ότι το Χονγκ Κονγκ Barb βρίσκεται συνήθως στο μεσαίο στρώμα του νερού, όπου κυνηγά και παίζει. Χρειάζονται επομένως επαρκή ελεύθερο χώρο, ειδικά σε αυτήν την περιοχή της πισίνας.

Καθώς το Puntigrus terazona είναι γνωστό ότι σκάβει στο έδαφος για να ψάχνει φαγητό, το έδαφος δεν πρέπει να έχει αιχμηρές άκρες. Κατά συνέπεια, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται χοντρό χαλίκι στο ενυδρείο, αλλά η ψιλή άμμος - χαλαζιακή άμμος από το κατάστημα υλικού είναι πολύ κατάλληλη για το σκοπό αυτό.

Στο φυσικό τους περιβάλλον, οι τίγρεις βρίσκουν κρησφύγετα στο ήρεμο υπέδαφος των πυκνών φυτευμένων παραποτάμων ζωνών. Το ενυδρείο πρέπει να έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με το φυσικό περιβάλλον έτσι ώστε τα ζώα να αισθάνονται άνετα στη δεξαμενή.

Στο ενυδρείο πρέπει να χρησιμοποιείται πάντα εξωτερικό ή εσωτερικό φίλτρο. Τα βαρέλια του Χονγκ Κονγκ ζουν σε αργά νερά στην άγρια φύση, επομένως το ενυδρείο θα πρέπει επίσης να έχει ελαφρύ ρεύμα. Ένα ισχυρό εξωτερικό φίλτρο συμβάλλει επίσης στην καθαριότητα της δεξαμενής.

Εάν η ράβδος τίγρης είναι ανάποδα, αυτή είναι μια τυπική συμπεριφορά, η οποία δεν προκαλεί ανησυχία όσο το ψάρι δεν απομακρύνεται από το κοπάδι. Εάν τα ζώα απομακρυνθούν από την ομάδα, αυτό μπορεί να υποδηλώνει πιθανή ασθένεια ή ελαττωματικό όργανο πλευρικής γραμμής. Σε αυτήν την περίπτωση, η κατάσταση των ζώων θα πρέπει να παρατηρηθεί περαιτέρω - εάν η ομάδα γίνει πολύ μικρή λόγω του θανάτου μιας ράβδου, το μέγεθος της ομάδας πρέπει να αυξηθεί ξανά.

Ποιες τιμές νερού a τίγρη προτιμώ?

Οι σούπες της Σουμάτρας δεν είναι μόνο πολύ κατάλληλοι για αρχάριους όσον αφορά τη συμπεριφορά τους, αλλά και τα προτιμώμενα χαρακτηριστικά του νερού των ζώων μπορούν συνήθως να επιτευχθούν εύκολα με τυπικό γερμανικό νερό της βρύσης - χωρίς την ανάγκη εγκατάστασης όσμωσης ή άλλης τεχνολογίας. Εάν δίνονται οι ακόλουθες τιμές νερού στο ενυδρείο, το tiger barb αισθάνεται ιδιαίτερα καλά:

• Θερμοκρασία: 22-26 ° C
• τιμή pH: 6.0-8.0
• Συνολική σκληρότητα: 5-19 ° dGH

Για να αισθάνεστε απόλυτα άνετα, οι θερμοκρασίες πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 22 και 26 βαθμών Κελσίου. Βεβαιωθείτε ότι η τιμή του pH δεν πέφτει κάτω από το 6,0 και ότι δεν υπερβαίνει το 8,0. Όσον αφορά τη συνολική σκληρότητα, πρέπει να στοχεύσετε μια τιμή μεταξύ 5 και 19 ° dGH.

Αυτές οι τιμές του νερού κάνουν φίλους με πολλά είδη της Νότιας Αμερικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας, γι 'αυτό τα ζώα μπορούν να κοινωνικοποιηθούν με αμέτρητα ζώα - αλλά περισσότερα σχετικά με αυτό στην επόμενη ενότητα.

ένωση τιγρέ

Το tiger barb είναι ένα εξαιρετικά ενεργό ψάρι, το οποίο σχηματίζει εδάφη στην ομάδα και ξέρει πώς να αμυνθεί από άλλους κατοίκους. Επομένως, τα ζώα δεν πρέπει να συνδέονται με είδη που είναι πολύ ήρεμα, όπως κόκκινο νέον ή το Έμπερ τετρα.

Οι σούπες της Σουμάτρα τείνουν να τσιμπάνε μακριά πτερύγια. Επομένως, δεν πρέπει ποτέ να κοινωνικοποιηθούν με είδη με μακριά πτερύγια: οπότε θα πρέπει να αποφεύγονται εντελώς η αγγελόψαρα, τα ψάρια μάχης ή το γκουράμι.

Οι σουλέτες της Σουμάτρας πρέπει να κοινωνικοποιηθούν με μεγαλύτερα και πιο ισχυρά είδη που μπορούν να αμυνθούν ενάντια στην κυρίαρχη συμπεριφορά των ζώων. Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προτιμώμενες τιμές νερού του tiger barb.

Ιδανικό για κοινωνικοποίηση είναι είδη γατόψαρου όπως το L333, ο γατόψαρο ή το γατόψαρο με γένια με φτερά. Αλλά επίσης και μικρά είδη λαχούρας, όπως η χαλίδα και άλλα είδη barb, όπως το ρουλεμάν είναι πολύ κατάλληλο για κοινωνικοποίηση με τίγρη.

Τι κάνει α τίγρη τρώω?

Τα ψάρια γλυκού νερού από τη νοτιοανατολική Ασία είναι ευγνώμονα παμφάγα. Τα κουτάλια της Σουμάτρας μπορούν να τρέφονται με οποιοδήποτε φαγητό, αλλά συνιστάται μια ποικίλη διατροφή - παρεμπιπτόντως, θα βρείτε μια επισκόπηση των διαφορετικών είδη ψαριών ενυδρείου στο άρθρο οδηγού μας.

Το tiger barb είναι ευχαριστημένο με το ζωντανό φαγητό, το οποίο μπορεί να τρέφεται μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Το Tubifex, οι προνύμφες κουνουπιών και οι ψύλλοι νερού είναι πραγματικές θεραπείες διακοσμητικά ψάρια.

Ωστόσο, η καθημερινή βάση τροφής μπορεί να είναι κοκκώδη ή νιφάδα, η οποία είναι εύκολη από τη μια μεριά και προσιτή από την άλλη.

Τα κατεψυγμένα τρόφιμα αντιπροσωπεύουν επίσης μια αλλαγή στη διατροφή. Το tiger barb δεν περιφρονεί το φαγητό και του αρέσει να τρώει φρέσκα λαχανικά. Αντ 'αυτού, το μαρούλι μπορεί να κοπεί σε λωρίδες και να αραιωθεί με ζεστό νερό - το τελικό, φυτικό φαγητό μπορεί στη συνέχεια να τροφοδοτείται στα τιγρέ barbs στο ενυδρείο από καιρό σε καιρό.

Η σίτιση του γεννήματος των ζώων πρέπει να ξεκινά με τροφή σκόνης. Στη συνέχεια, συνιστάται αλλαγή σε γαρίδες Brine. Αλλά περισσότερα σχετικά με αυτό στην επόμενη ενότητα σχετικά με την αναπαραγωγή τίγρων.

Πώς εκτρέφονται οι τίγρεις;

Η πλειονότητα των μπαμπού Σουμάτρα που προσφέρονται στο εμπόριο ψαριών εκτρέφεται. Αυτό δείχνει ήδη ότι η αναπαραγωγή των ζώων μπορεί να γίνει πολύ εύκολα, πράγμα που ισχύει στην πράξη.

Για αναπαραγωγή, οι βέλτιστες τιμές νερού στη χωριστή δεξαμενή αναπαραγωγής είναι η βασική απαίτηση. Βέλτιστο σε αυτό το πλαίσιο σημαίνει ότι το νερό στο ενυδρείο πρέπει να είναι μαλακό και ελαφρώς όξινο. Το νερό από τη δεξαμενή κοινότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη δεξαμενή αναπαραγωγής χωρίς προβλήματα εάν μεταξύ πέντε και δέκα τοις εκατό του νερού εξακολουθεί να ανταλλάσσεται με δροσερό γλυκό νερό.

Τώρα επιλέγετε ένα ζευγάρι που τρέφεται καλά από την κοινοτική δεξαμενή, την οποία στη συνέχεια τοποθετείτε στη δεξαμενή αναπαραγωγής.

Το tiger barb είναι ένα δωρεάν spawner. Προκειμένου να τεθούν τα αυγά, η δεξαμενή ωοτοκίας πρέπει να φυτευτεί πολύ πυκνά με τούφες λεπτόκοκκων φυτών, στις οποίες τα θηλυκά μπορούν να γεννήσουν τα αυγά τους.

Η δεξαμενή αναπαραγωγής δεν απαιτεί υπόστρωμα, αλλά πρέπει επίσης να σκουραίνει με μια πυκνή κουβέρτα πλωτών φυτών. Τα πλωτά φυτά παρέχουν εξαιρετική προστασία από έντονο φως.

Για να αποτρέψει το θηλυκό να τρώει τα αυγά, θα πρέπει να τρέφεται με Enchyträen ήδη εβδομάδες πριν από την αναπαραγωγή. Τα θηλυκά μπορούν να γεννήσουν έως και 200 αυγά, τα οποία εκκολάπτονται μετά από τρεις έως τέσσερις ημέρες.

Μετά την εκκόλαψη, οι προνύμφες των ψαριών τρέφονται με τον κρόκο τους για πέντε έως έξι ημέρες. Μόνο όταν εξαντληθεί πλήρως, οι νέοι αρχίζουν να κολυμπούν ελεύθερα στη δεξαμενή και ψάχνουν για φαγητό. Οι νέοι τιγρέ πρέπει να τρέφονται πρώτα με ιδιαίτερα λεπτή σκόνη και αργότερα με γαρίδες άλμης. Το Infusoria μπορεί να χρησιμοποιηθεί για στοχευμένη σίτιση.

Συμπέρασμα: Δεν είναι δύσκολο να διατηρήσετε τίγρη στο ενυδρείο

Το tiger barb είναι ένα πολύχρωμο ψάρι γλυκού νερού που μπορεί να ζήσει την έντονα έντονη κοινωνική του συμπεριφορά σε ένα κοπάδι από οκτώ έως δέκα συγκεκριμένα.

Οι σουλέτες της Σουμάτρας αισθάνονται άνετα σε θερμοκρασία νερού μεταξύ 22 και 26 βαθμών, τιμή pH μεταξύ 6,0 και 8,0 και συνολική σκληρότητα μεταξύ 5 και 19 ° dGH.

Στο μεσαίο στρώμα νερού, πρέπει να παρέχεται επαρκής ελεύθερος πλωτός χώρος, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να υπάρχει πυκνή φύτευση στα σύνορα και μερικές κρυψώνες στο κάτω μέρος. Ένα ζώο με σκοτεινό και λεπτό πυθμένα και ρεύμα φωτός γίνονται δεκτά ευχαρίστως από τα ζώα.

Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει η κοινωνία της τίγρης να κοινωνικοποιείται με είδη με μακριά φτερά. Αντ 'αυτού, γατόψαρο, loaches, barbels και bearblings μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπληρωματικό απόθεμα.

Τα σούμπας της Σουμάτρας είναι παμφάγα, στα οποία θα πρέπει να τρέφονται μια ποικιλία ζωντανών τροφίμων, κατεψυγμένων τροφίμων, λαχανικών, νιφάδων και κόκκων.

Εάν ακολουθήσετε μερικές οδηγίες και συμβουλές, σίγουρα θα διασκεδάσετε με τίγρη και μόνο λίγη προσπάθεια, γι 'αυτό τα ζώα είναι κατά τη γνώμη μας σίγουρα κατάλληλα για αρχάριους.

Κρατάτε ήδη τίγρεις στο ενυδρείο σας; Δείξτε μας τις φωτογραφίες σας!

Der Beitrag Keeping Tiger Barbs in the Aquarium – here’s how it works erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν διατηρείτε τα μικρά χαρακίνια στο ενυδρείο. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη βέλτιστη ποιότητα του νερού, τη δομή του ενυδρείου, καθώς και την αναπαραγωγή των μαύρων τετρα, θα παρουσιαστούν στο ακόλουθο άρθρο.

Το πιο σημαντικό εν συντομία - το μαύρο φάντασμα τετρα

• Ένα μαύρο τετρα θα πρέπει να διατηρείται σε ομάδες περίπου δέκα ζώων και ποτέ μόνο του
• Τα αρσενικά είναι λίγο ιεραρχικά και σχηματίζουν μικρές ομάδες και περιοχές
• Στη φύση, ζει σε αρκετά σκοτεινά νερά. αδιαφανές, διασκορπισμένο με φυτά και σε μάλλον ελώδη κατάσταση
• ένα μαύρο φάντασμα τετράδας έχει μήκος περίπου 4,5 έως 5 cm, τα θηλυκά είναι συνήθως κάπως μικρότερα, αλλά έχουν κάπως παχύτερη κοιλιά κατά την αναπαραγωγή. Επιπλέον, τα θηλυκά διακρίνονται εύκολα από τα αρσενικά από πιο έντονες κόκκινες αποχρώσεις
• Ένα μαύρο φάντασμα τετρασυνήθως λάμπει αργυροειδές, όπου όλα τα πτερύγια (εκτός από το στομάχι) συγκρατούνται σε μαύρο χρώμα. Το κοιλιακό πτερύγιο είναι πορτοκαλί έως κοκκινωπό
• μαύρα φαντάσματα τετρα αρκετά ζωηρά και κολυμπώντας ζώα. Αγαπούν τη συντροφιά των ειδικών και χαρακτηρίζονται επίσης από ένα ιδιαίτερα εντατικό ένστικτο κυνηγιού, το οποίο μπορεί να αφυπνιστεί και να διατηρηθεί τροφοδοτώντας ζωντανά τρόφιμα
• Βασικά το μαύρο φάντασμα τετρα πρέπει να θεωρείται πολύ ήσυχο και μπορεί να κοινωνικοποιηθεί με άλλα είδη (ειδικά της Νότιας Αμερικής) χωρίς προβλήματα

Πόσα μαύρα τετρα στο ενυδρείο;

Όπως περιγράφηκε παραπάνω, το μαύρο τετρα θα πρέπει να διατηρείται σε ομάδες τουλάχιστον 8 ζώων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί το μαύρο τετρά να ζει την κοινωνική του συμπεριφορά, να σχηματίζει εδάφη και να αναπαράγεται κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος. Ο παρακάτω πίνακας παρέχει μια επισκόπηση της ποσότητας μαύρου τετρα που μπορεί να διατηρηθεί σε διαφορετικά μεγέθη δεξαμενών:

Τα μαύρα φάντασμα τέτρα είναι ιδιαίτερα κοινωνικά ζώα. Για να μπορέσετε να ζήσετε εντατικά την κοινωνική τους συμπεριφορά, το μέγεθος της ομάδας είναι ζωτικής σημασίας. Ειδικά σε μεγάλα κοπάδια, όπως μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ενυδρείο 180 λίτρων ή 350 λίτρων, χαρακτηρίζονται από μια ιδιαίτερα διακριτική συμπεριφορά σμήνους. Για αυτόν τον λόγο, συνιστούμε να διατηρείτε τα ζώα μόνο σε μεγαλύτερες δεξαμενές με μήκος άκρου ενός μέτρου ή περισσότερο.

Πώς διατηρείτε το μαύρο τετρα στο ενυδρείο;

Η διατήρηση μαύρου φάντασμα τετρα στο ενυδρείο δεν είναι πολύ δύσκολη. Τα ζώα είναι σχετικά απαράδεκτα σε σύγκριση με άλλα είδη της Νότιας Αμερικής. Αν λοιπόν επικεντρωθείτε λίγο στα ζώα κατά το σχεδιασμό της δεξαμενής και λάβετε υπόψη τις ακόλουθες συμβουλές, θα είστε σε θέση να διατηρήσετε τα ψάρια μόνιμα χωρίς προβλήματα.

Το μαύρο tetra αισθάνεται ιδιαίτερα άνετο στις σκοτεινές πισίνες και καλωσορίζει την πυκνή φύτευση στα σύνορα και τα πλωτά φυτά. Αλλά και η εισαγωγή διακοσμήσεων, όπως οι ρίζες ή οι πέτρες, γίνονται αποδεκτές από τα μαύρα φάντασμα τετράδες ως κρυψώνα και καταφύγιο. Ωστόσο, αυτά χρησιμοποιούνται επίσης για τον σχηματισμό περιβλήματος. Τα ζώα σηματοδοτούν μικρά εδάφη στην εποχή ζευγαρώματος και τα υπερασπίζονται έναντι άλλων ζώων του ίδιου είδους. Φουσκώνουν για να εντυπωσιάσουν τα άλλα αρσενικά (και τα θηλυκά).

Το υπόστρωμα και η διακόσμηση στο ενυδρείο πρέπει να διατηρούνται όσο το δυνατόν πιο σκοτεινά, όπως βρίσκεται στη φυσική περιοχή κατανομής του. Επίσης, δεν πρέπει να εγκατασταθεί πολύ ισχυρός φωτισμός (ή LED με μεταβλητό φωτισμό)

Ποιες παραμέτρους νερού χρειάζεται το μαύρο τετρα;

Όπως ήδη με τη δομή της λεκάνης, το μαύρο φάντασμα τετρα συγκρατεί επίσης την ποιότητα του νερού. Προτιμά τις ακόλουθες τιμές νερού:

Οι προτιμώμενες παράμετροι νερού του μαύρου φάντασμα τετρα μπορεί συχνά να επιτευχθούν χωρίς προβλήματα ακόμη και με το γερμανικό νερό βρύσης. Έτσι, η θερμοκρασία του νερού πρέπει να είναι μεταξύ 22 ° C και 26 ° C. Μια τιμή pH μεταξύ 6,0 και 7,5 είναι πιο ανεκτή για τα ζώα, όπου το νερό θα πρέπει να έχει συνολική σκληρότητα από 2 έως 15 ° dGH και δεν πρέπει να το υπερβαίνει.

Μαύρο τετρά και τι ψάρι;

Χάρη στην ήρεμη και γαλήνια φύση τους, το μαύρο φάντασμα τετρα μπορεί να κοινωνικοποιηθεί εύκολα με άλλα είδη. Ιδιαίτερα οι νάνοι κιχλίδες της Νότιας Αμερικής, όπως οι κιχλίδες πεταλούδας, είναι ιδιαίτερα κατάλληλοι για κάλτσα, ειδικά επειδή τα ζώα βρέθηκαν επίσης μαζί στην άγρια φύση. Παρεμπιπτόντως, θα σας δείξουμε πολλές ακόμη προτάσεις για την αποθήκευση μαύρων τετρα και άλλων ειδών της Νότιας Αμερικής εδώ.

Τα μεγάλα ζώα 4,5-5 εκατοστών μπορούν επίσης να κοινωνικοποιηθούν με μεγαλύτερα διακοσμητικά ψάρια, όπως δίσκο ή αγγελάκι, χωρίς κανένα μεγάλο πρόβλημα, εάν χρησιμοποιούνται μπροστά από τους μεγαλύτερους συμπολίτες τους (και έτσι έχουν το πλεονέκτημα στο σπίτι).

Είναι σημαντικό να γίνεται σεβαστή η επικράτεια των ζώων. Παρόλο που κατά κύριο λόγο υπερασπίζονται μόνο τα συγκεκριμένα με επιθετική συμπεριφορά, πρέπει να αποφεύγονται οι περιττοί ταραχοποιοί. Ειδικά ο Corydoras τείνει να αγνοεί εδάφη άλλων ειδών.

Η προέλευση του μαύρου φάντασμα τετρα

Η φυσική σειρά των μαύρων φάντασμα τετρα, που προέρχεται από τη Νότια Αμερική, αποτελείται από τις λεκάνες απορροής του Ρίο Γκουαρέι και του Ρίο Παραγουάης. Προτιμά φυσικά τα σκοτεινά νερά στα οποία μπορεί να κολυμπήσει μαζί με τα χαρακτηριστικά του. φαίνονται σχεδόν βαλτώδεις. Είναι χαρούμενος για την ατομική του υποχώρηση και για τα πλωτά φυτά καθώς και για τα φυτά στην άκρη του ενυδρείου. Το μαύρο phantom tetra είναι ένα ελεύθερο-spawner. Αυτό σημαίνει ότι τα αυγά των θηλυκών απελευθερώνονται απλά στο ανοιχτό νερό, οπότε συνήθως δεν ψάχνουν για τόπο αναπαραγωγής.

Τι τρώει το μαύρο τετρά;

Ένα μαύρο φάντασμα τετρα ζει σε μικρές νιφάδες τροφές σε συνδυασμό με ζώντες προνύμφες κουνουπιών και παρόμοια ζώα. Αλλά ανέχεται επίσης όλα τα άλλα μικρά τρόφιμα, όπως γκοφρέτα, πατατάκια, ζελέ τρόφιμα ή Artemia. Εάν απαιτείται, τα ζώα μπορούν φυσικά να τρέφονται με νιφάδες ή ξηρά τροφή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τους τροφοδοτείτε μια ποικίλη διατροφή ζωντανών και κατεψυγμένων τροφίμων.

Πώς αναπαράγετε το μαύρο τετρά;

Το νερό πρέπει να είναι και μαλακό και λίγο όξινο για την αναπαραγωγή των ψαριών. Φυτά όπως javamoos ή hornwort είναι ιδιαίτερα κατάλληλα ως υπόστρωμα ωοτοκίας για χαρακίνες. Στη δεξαμενή αναπαραγωγής, πρέπει να προσέχετε ένα αδύναμο ρεύμα και πρέπει επίσης να σκουραίνει (για παράδειγμα κρεμώντας ένα πιάτο ή μια πετσέτα πάνω του). Είναι επίσης σημαντικό τα αρσενικά και τα θηλυκά να χωρίζονται στην αρχή. Κατ 'αρχήν, ένα θηλυκό μαύρο tetra θα γεννιέται στην κοινή δεξαμενή της ομάδας, αλλά υπάρχει υψηλός κίνδυνος τα αυγά (ή ακόμα και τα πρόσφατα εκκολαφθέντα νεαρά) να τρώγονται από τα συγκεκριμένα.

Ο κύκλος αναπαραγωγής των μαύρων τετράδων είναι μεταξύ δέκα και δώδεκα ημερών, και τα θηλυκά μπορούν να γεννήσουν έως και 300 αυγά. Οι νέοι πρέπει να χωριστούν από τους γονείς τους αμέσως μετά την ωοτοκία και να απαιτήσουν τα καλύτερα και μικρότερα αλεσμένα τρόφιμα μετά την εκκόλαψη.

Συμπέρασμα: Διατηρήστε το μαύρο τετρα στο ενυδρείο

Η διατήρηση του μαύρου φάντασμα τετρα δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη πρόκληση. Ένα μεγάλο σκοτεινό ενυδρείο με φυτά και μια ομάδα μαύρου φάντασμα τετρα, τα ζώα είναι χαρούμενα.

Πολύ πιο περίπλοκη είναι η αναπαραγωγή, όπου το νερό πρέπει να προετοιμάζεται ειδικά, τα φύλα πρέπει να διαχωρίζονται και πρέπει να παρακολουθείτε τα αυγά μόνιμα, έτσι ώστε να μην τρώγονται από άλλα ψάρια. Συχνά απαιτείται ένα δεύτερο μεγαλύτερο ενυδρείο εάν έχετε αντίστοιχο αριθμό μαύρων τετρα.

Για το πρώτο απόθεμα στο δικό σας ενυδρείο μπορεί να αγοραστεί μαύρο phantom tetra στα περισσότερα καταστήματα ζωολογικών κήπων και κατοικίδιων ζώων και στη συνέχεια να εκτραφεί στη δική σας αναπαραγωγή. Το black phantom tetra είναι συμβατό με άλλα είδη ψαριών και οικογένειες ψαριών και μπορεί να διατηρηθεί ανάλογα σε πολύ μεγαλύτερα ενυδρεία εάν δοθεί κατάλληλη προσοχή στον αντίστοιχο εσωτερικό σχεδιασμό με φυτά, σκοτάδι και κρυψώνες.

Der Beitrag The black phantom tetra – The ornamental fish for home erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Στα ακόλουθα Οδηγός ενυδρείου άρθρο θα μιλήσουμε γενικά για το αν υπάρχει καθόλου καθαρότερο ψάρι ενυδρείου (spoiler: not πραγματικά), ποια είδη γατόψαρου είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για τον καθαρισμό του ενυδρείου και ποια άλλα είδη μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να απαλλαγείτε φύκια στο ενυδρείο. για παράδειγμα - Καλα να περνας.

Υπάρχουν καθαρότερα ψάρια ενυδρείων;

Οι περισσότεροι ενυδρείοι είναι σίγουρα εξοικειωμένοι με τον όρο καθαρότερα ψάρια για το ενυδρείο. Ήδη κατά την πρώτη διαβούλευση στο κατάστημα κατοικίδιων ζώων τα ζώα συνήθως εισάγονται και συχνά καθιερώνονται ως σημαντικό συστατικό για ένα καθαρό ενυδρείο. Αυτό μπορεί να έχει νόημα ακόμη και για έναν άπειρο ενυδρείο, καθώς το γατόψαρο πιπιλίζει κυριολεκτικά στο ποτήρι του ενυδρείου και το «απαλλάσσει» από φύκια και άλλους βρώσιμους μικροοργανισμούς.

Δυστυχώς, συχνά δεν αναφέρεται στα καταστήματα κατοικίδιων ζώων ότι ένα καθαρότερο ψάρι, ένας τυπικός εκπρόσωπος του γένους γατόψαρο, παράγει συχνά σημαντικά περισσότερη βρωμιά από ό, τι αφαιρεί. Επειδή εάν τα καθαρότερα ψάρια ζουν στο ενυδρείο, συνήθως δεν θα υπάρχει αρκετή τροφή με τη μορφή πράσινα φύκια ή νήμα φύκια στο ενυδρείο, γι 'αυτό τα ζώα πρέπει επίσης να τρέφονται με ενυδρεία τροφή ψαριών.

Με τη χρήση πρόσθετης τροφής για ψάρια ενυδρείου, τα ψάρια παράγουν φυσικά επιπλέον βρωμιά, καθώς πρέπει να αφομοιώσουν και τελικά να εκκρίνουν αυτή την τροφή. Αν και μπορεί να συμβεί για λίγο, τα ζώα αφαιρούν πραγματικά περισσότερη βρωμιά / φύκια από ό, τι παράγουν, αλλά μόνο εφόσον υπάρχουν αρκετοί βρώσιμοι οργανισμοί στο ενυδρείο. Για παράδειγμα, αυτό θα συνέβαινε σε ένα ενυδρείο που έχει έντονα μολυσμένα φύκια: αρχικά θα υπήρχε αρκετή τροφή. Ωστόσο, μετά από μερικές εβδομάδες / μήνες, αυτό το πλεόνασμα θα μειωθεί και τα ζώα πρέπει να τρέφονται με επιπλέον τροφή.

Επιπλέον, ένας ενυδρείος πρέπει να καταλάβει ότι κανένα καθαρότερο ψάρι σε αυτόν τον κόσμο δεν θα έτρωγε περιττώματα, νεκρά υπολείμματα φυτών ή μουλάρι (ούτε γαρίδες ή σαλιγκάρι). Μόνο φύκια, σφάγια ή υπολείμματα δέρματος από ένα πουλερικά τρώγονται από καθαρόψαρο.

Ποια είναι τα τυπικά καθαρότερα ψάρια

Τα τυπικά καθαρότερα ψάρια, τα οποία πωλούνται λανθασμένα ως τέτοια σε καταστήματα κατοικίδιων ζώων, είναι κυρίως εκπρόσωποι του γατόψαρου. Κυρίως είναι τα ακόλουθα είδη:

• Προγονικό γατόψαρο (Ancistrus)
• Διπποστάτηςλυκόψαρο (Rineloricaria fallax)
• Γατόψαρο ανθρακωρύχος(Μοχοκίνες)

Αυτά τα είδη αντιπροσωπεύουν ακριβώς αυτό που έχουμε ήδη αναφέρει παραπάνω. Παρόλο που είναι όλα παμφάγα και αρκετά ικανά να απομακρύνουν πολλά φύκια και άλλους ρύπους, μπορούν να το κάνουν μόνο εφόσον υπάρχουν αρκετά θρεπτικά συστατικά στο ενυδρείο. Διαφορετικά, τα ζώα πρέπει να τρέφονται με τακτική τροφή για ψάρια ενυδρείου και φυσικά να παράγουν επιπλέον βρωμιά.

Επιπλέον, μερικά από τα είδη δεν είναι κατάλληλα για μικρότερα ενυδρεία για αρχάριους σε καμία περίπτωση. Μερικά από αυτά μεγαλώνουν σε μέγεθος 15-20 ή ακόμη και 30 εκατοστά και συχνά απαιτούν ενυδρεία που έχουν πάνω από 240 λίτρα (μήκος ακμής 120 cm). Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, συχνά δεν είναι κατάλληλοι για αρχάριους. Επίσης, λόγω της μεγάλης ηλικίας, την οποία συχνά φτάνουν τα ζώα, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση ορισμένων φυκών σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ποια βρωμιά τρώνε καθόλου καθαρότερα ψάρια;

Ο όρος καθαρότερα ψάρια μπορεί να σημαίνει ότι τα ζώα καταστρέφουν κάθε είδους βρωμιά και ότι τα ζώα καθαρίζουν πραγματικά το ενυδρείο. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει. Τα τυπικά καθαρότερα ψάρια που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν τρώνε μουλάρι, το οποίο αποτελείται κυρίως από περιττώματα ψαριών και υπολείμματα τροφής, ούτε τρώνε νεκρά μέρη φυτών.

Αλλά αυτές είναι ακριβώς οι ουσίες που ευθύνονται κυρίως για τη ρύπανση στο ενυδρείο. Αντ 'αυτού, τα καθαρότερα ψάρια παράγουν πολύ περισσότερα από αυτά όταν χρησιμοποιούνται στο ενυδρείο.

Τα ζώα τρώνε συνήθως μόνο πράσινα φύκια και άλλα είδη φυκών και αν τα πράγματα πάνε πολύ άσχημα, τότε ακόμη και τα φυτά ενυδρείων είναι τρελά. Σίγουρα όχι το αποτέλεσμα που αναμένει ένας ενυδρείος από ένα καθαρότερο ψάρι.

Ποια πραγματικά καθαρότερα ψάρια υπάρχουν για το ενυδρείο;

Εάν είναι πραγματικά ένα ψάρι που υποτίθεται ότι θα απελευθερώσει το ενυδρείο από τη ρύπανση με τη μορφή φυκών, προτείνουμε τα ακόλουθα είδη:

Γατόψαρο Otocinclus

Με μέγιστο μήκος τέσσερα εκατοστά, τα ζώα δεν μεγαλώνουν ιδιαίτερα μεγάλα, γι 'αυτό είναι επίσης κατάλληλα για μικρότερα ενυδρεία 60 λίτρων. Από την άλλη πλευρά, έχουν μόνο χαμηλές απαιτήσεις σχετικά με την ποιότητα του νερού και τις παραμέτρους του νερού, γεγονός που τις καθιστά πιο ελκυστικές, ειδικά για αρχάριους ενυδρείου.

Επιπλέον, υπάρχει φυσικά το όμορφο μοτίβο των ζώων: οι ρίγες στο μήκος των ζώων, σε συνδυασμό με τη ριγέ πλάτη κάνουν τα ζώα ιδιαίτερα ελκυστικά. Επίσης, η ενδιαφέρουσα κοινωνική συμπεριφορά κάνει τον ενυδρείο χαρούμενο.

Τα ζώα διατηρούνται στο ενυδρείο σε μικρές ομάδες 6-8 ζώων και τρώνε κάθε είδους πράσινα φύκια. Αυτά συμβαίνουν συχνά σε πρόσφατα ενυδρεία, οπότε συχνά συνιστάται να εισαγάγετε τα ζώα ως «πρώτο απόθεμα» στο ενυδρείο. Τα ζώα πρέπει να παρακολουθούνται πολλές φορές την ημέρα. Εάν δεν έχουν ακόμη σχηματιστεί αρκετά φύκια στο ενυδρείο, τα ζώα πρέπει να τρέφονται επιπλέον με δισκία ή λαχανικά.

Κορυδώρας

Τα Corydoras είναι επίσης κατάλληλα ως καθαρότερα ψάρια στο ενυδρείο. Αν και δεν τρώνε φύκια, καταστρέφουν αξιόπιστα υπολείμματα τροφίμων, υπολείμματα δέρματος και σφάγια στο πάτωμα του ενυδρείου - αυτό είναι κυρίως αυτό που συνδέετε με τη ρύπανση ούτως ή άλλως.

Οι Corydoras μεγαλώνουν σε μέγεθος έως 5 εκατοστά και πρέπει να διατηρούνται σε ενυδρεία από μήκος άκρου 100 cm. Εάν τα ζώα πρέπει να διατηρηθούν σε ενυδρείο 60 λίτρων, προτείνω το Dwarf Corydoras pygmaeus, το οποίο παραμένει σαφώς μικρότερο με μέγιστο μήκος 3 cm. Τα ζώα είναι διαθέσιμα σε διαφορετικές μορφές αναπαραγωγής και επομένως μπορούν να παρουσιάσουν διαφορετικά σχέδια. Προσαρμόζονται έτσι σχεδόν σε κάθε ενυδρείο και είναι πολύ όμορφα.

Ο Corydoras δείχνει επίσης μια πολύ ενδιαφέρουσα κοινωνική συμπεριφορά: κολυμπούν σε μικρές ομάδες 8-10 ζώων στο ενυδρείο και σκάβουν με τις τρίχες τους στην άμμο του ενυδρείου, ψάχνοντας πάντα το επόμενο φαγητό. Η αναπαραγωγή των καθαρότερων ψαριών είναι επίσης δυνατή χωρίς προβλήματα στο ενυδρείο, γι 'αυτό ακόμη και οι αρχάριοι του ενυδρείου μπορούν να γιορτάσουν τις επιτυχίες αναπαραγωγής.

Καθαρός φύκι με βούρτσα (Crossocheilus reticulatus)

Επίσης, οι τρώγοντες με καθαρά φύκια με βούρτσα ταιριάζουν πολύ καλά ως καθαρότερα ψάρια στο ενυδρείο. Ωστόσο, τα ζώα μεγαλώνουν εξαιρετικά μεγάλα, έως και 15 cm, και ως εκ τούτου δεν μπορούν να διατηρηθούν σε μικρά ενυδρεία: ένα μήκος άκρου τουλάχιστον 150-200 cm πρέπει να είναι διαθέσιμο σε κολυμβητές που λατρεύουν να κολυμπούν και είναι τόσο γρήγορα όσο ένα βέλος.

Οι καθαροί βούρτσες τρώνε φύκια, όπως ήδη υποδηλώνει το όνομα, λατρεύουν να τρώνε βούρτσες. Όποιος έπρεπε ποτέ να αφαιρέσει τα φύκια βουρτσών σε ένα ενυδρείο ξέρει πόσο πεισματάρης μπορεί να είναι και μπορεί επομένως να καταλάβει σίγουρα ποιο πλεονέκτημα μπορεί να είναι να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αυτά τα ζώα σε ένα μεγάλο, μολυσμένο ενυδρείο.

Ωστόσο, ακόμη και αυτά τα ζώα δεν μπορούν να θεωρηθούν καθαρότερα ψάρια χωρίς εξαίρεση: τρώνε μόνο φύκια στο ενυδρείο και δεν αναζητούν ενεργά υπολείμματα τροφών ή σφάγια στο πάτωμα του ενυδρείου.

Οι καθαροί τρώγοντες φυκιών δείχνουν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κοινωνική συμπεριφορά και κυριολεκτικά κυνηγούν ο ένας τον άλλον στο ενυδρείο. Πρέπει να διατηρούνται σε ομάδες τουλάχιστον 5-6 ζώων.

καθαρότερες εναλλακτικές λύσεις ψαριών: Γαρίδες για το ενυδρείο

Ειδικά οι γαρίδες είναι εξαιρετικά κατάλληλες ως καθαριστικό πλήρωμα στο ενυδρείο. Φροντίζουν όλα τα είδη βρώσιμης βρωμιάς στο ενυδρείο και ως εκ τούτου είναι οι τέλειες στρογγυλεμένες. Τα ακόλουθα είδη είναι η πρότασή μας:

Γαρίδες Amano (Caridina multidentata)

Οι γαρίδες Amano (Caridina multidentata) είναι εξαιρετικά κατάλληλες ως καθαρότερα ψάρια στο ενυδρείο. Καταστρέφουν σχεδόν όλους τους εκπροσώπους των πράσινων φυκών, αλλά τρώνε επίσης εναπομείναντα τρόφιμα, σφάγια και ό, τι άλλο συσσωρεύεται στο κάτω μέρος. Φυσικά και οι γαρίδες Amano δεν τρώνε μουλάρι (περιττώματα ή νεκρά υπολείμματα φυτών). Σε αντίθεση με ορισμένα είδη σαλιγκαριών, οι γαρίδες Amano σάς προστατεύουν από την ανατροπή στα φυτά.

Οι γαρίδες Amano δεν είναι πολύ ελκυστικές σε σύγκριση με άλλες γαρίδες νάνων για το ενυδρείο. Ενώ άλλες γαρίδες μπορεί να έχουν το σχήμα μιας τίγρης ή λεοπάρδαλης, είναι σχεδόν διαφανείς και δεν δείχνουν κανένα μοτίβο. Ωστόσο, έχουν μια συναρπαστική κοινωνική συμπεριφορά και μετακινούνται μέσα στο ενυδρείο σε ομάδες.

Τα ζώα πρέπει να διατηρούνται σε ενυδρεία από μήκος άκρου 80 cm σε ομάδες τουλάχιστον 8-10 ζώων. Στο ενυδρείο οι καθαρότερες γαρίδες μετακινούνται στη συνέχεια σε ομάδες και ελευθερώνουν το δάπεδο του ενυδρείου από ορισμένες ακαθαρσίες. Η αναπαραγωγή των ζώων είναι δυνατή χωρίς προβλήματα, αν και μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να μεγαλώσετε τα νεαρά ζώα, ειδικά όταν κοινωνικοποιείτε άλλα είδη. Τρώγονται σχεδόν πάντα.

Διαφορετικά, όλες οι γαρίδες νάνων είναι επίσης κατάλληλες ως καθαρότερα ψάρια, αλλά δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο οι γαρίδες Amano. Τα ακόλουθα είδη, για παράδειγμα, είναι πολύ όμορφα:

• Γαρίδες κόκκινου κερασιού (Neocardina davidi “Red”)
• Γαρίδες πορτοκαλιού (Neocaridina davidi “Orange”)
• Red Rili γαρίδες (Neocaridina davidi “Red Rili”)
• Γαρίδες μαύρου sakura (Neocaridina davidi)
• Γαρίδες Blue Dream (Neocaridina davidi)

καθαρότερες εναλλακτικές λύσεις ψαριών: σαλιγκάρια για το ενυδρείο

Τα σαλιγκάρια είναι επίσης εξαιρετικά κατάλληλα ως πλήρωμα καθαρισμού στο ενυδρείο. Τρώνε σχεδόν τα πάντα, από φύκια έως υπολείμματα φαγητού και σφάγια στο ενυδρείο, αλλά ανάλογα με το είδος τείνουν επίσης να τρώνε στα φυτά - ειδικά όταν δεν υπάρχει αρκετή άλλη τροφή στο ενυδρείο. Τα ακόλουθα είδη είναι η απόλυτη πρότασή μας:

Σαλιγκάρι ελαφόκερας (Clithon sp.)

Τα όμορφα σαλιγκάρια ελαφόκερας ταιριάζουν πολύ καλά ως καθαρότερα ψάρια στο ενυδρείο. Χάρη στο μικρό τους μέγεθος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιπλέον είδος σε σχεδόν όλα τα ενυδρεία και έχουν μόνο χαμηλές απαιτήσεις στο νερό. Ως εκ τούτου, είναι επίσης πολύ κατάλληλα για αρχάριους ενυδρείου.

Το σαλιγκάρι ελαφόκερας έχει, όπως υποδηλώνει το όνομα, μικρά κέρατα στο κέλυφος του σαλιγκαριού, το οποίο έχει διαφορετικό χρώμα ανάλογα με το είδος. Το κέλυφος του σαλιγκαριού μπορεί να είναι μαύρο-κίτρινο, πράσινο ή απλά μαύρο και σε κάθε περίπτωση είναι πολύ όμορφο να το κοιτάξετε.

Το σαλιγκάρι ελαφόκερας μπορεί να θεωρηθεί σχεδόν ένα ακούραστο άλογο στο ενυδρείο και τρώει σχεδόν όλα τα πράσινα φύκια, υπολείμματα φαγητού, σφάγια και υπολείμματα δέρματος. Σε αντίθεση με άλλα είδη σαλιγκαριών, το Clithon sp. έχει το πλεονέκτημα ότι διατηρείται σχεδόν εντελώς μακριά από φυτά ενυδρείων.

Τα σαλιγκάρια ελαφόκερας διατηρούνται σε ομάδες 3-5 ζώων - αυτό είναι αρκετά εύκολο για να διατηρηθεί ένα ενυδρείο 120 λίτρων καθαρό.

Anthracite limpet (Neritina pulligera)

Ο γυμνοσάλιαγκας ανθρακί είναι επίσης εξαιρετικά κατάλληλος για την καταστροφή της μόλυνσης στο ενυδρείο. Όπως το σαλιγκάρι ελαφόκερας, τρώει σχεδόν όλους τους τύπους πράσινων φυκών στο ενυδρείο, αλλά διατηρεί μακριά από τα φυτά του ενυδρείου. Τρώει επίσης υπολείμματα φαγητού, σφάγια και σχεδόν όλα όσα συσσωρεύονται στο κάτω μέρος του ενυδρείου.

Το όμορφο σαλιγκάρι ανθρακί έχει σκούρο χρώμα κελύφους σαλιγκαριού. Μεγαλώνει έως 3 εκατοστά και μπορεί επομένως να διατηρηθεί ακόμη και σε νανο ενυδρεία. Σε ενυδρείο 120 λίτρων τα ζώα πρέπει να διατηρούνται σε μια ομάδα από 3 έως 5 ζώα.

Επιπλέον, τα ακόλουθα είδη σαλιγκαριών είναι επίσης πολύ κατάλληλα ως καθαριστικά στρατεύματα στο ενυδρείο:

• Γυμνοσάλιαγκας (Neritidae)
• σαλιγκάρια ramshorn (Planorbarius corneus)
• Σαλιγκάρι της ουροδόχου κύστης (Physidae)
• Σαλιγκάρια σάλπιγγας Μαλαισίας (Tarebia granifera)

Συμπέρασμα: καθαρότερα ψάρια για το ενυδρείο

Ο καθαρισμός των ψαριών στο ενυδρείο είναι μια φήμη σε κάθε περίπτωση. Κανένα ψάρι δεν θα απομακρύνει περισσότερο ρύπανση από ό, τι παράγει. Το πολύ, αυτό θα μπορούσε να συμβεί βραχυπρόθεσμα εάν μια δεξαμενή έχει έντονη προσβολή από φύκια. Στη συνέχεια, τα ζώα θα βρουν αρκετή τροφή και θα καθαρίσουν πραγματικά το ενυδρείο. Εάν, ωστόσο, η περίσσεια των θρεπτικών ουσιών είναι ιστορία, τα ζώα, όπως και όλοι οι άλλοι κάτοικοι του ενυδρείου, πρέπει να τρέφονται με τακτικά τρόφιμα ενυδρείου και έτσι να παράγουν περιττώματα που δεν τρώγονται από καθαρότερα ψάρια στον κόσμο.

Ωστόσο, εάν η μόλυνση στο ενυδρείο είναι στην πραγματικότητα φύκια ή υπολείμματα τροφών, σφάγια ή υπολείμματα δέρματος, υπάρχουν ορισμένα είδη που απομακρύνουν αξιόπιστα αυτήν τη μόλυνση.

Σε κάθε περίπτωση, η κοινωνικοποίηση των ζώων πρέπει να συντονίζεται με το υπόλοιπο απόθεμα στο ενυδρείο. Πρέπει να ληφθεί υπόψη το μέγεθος των ζώων και η συμπεριφορά τους (καθώς και οι επιπτώσεις τους σε άλλα είδη στο ενυδρείο).

Εάν το χειρότερο έρχεται στο χειρότερο, ίσως είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε γαρίδες ή σαλιγκάρια αντί καθαρότερων ψαριών στο ενυδρείο. Αυτά καθαρίζουν το ενυδρείο τουλάχιστον εξίσου αξιόπιστα από την προαναφερθείσα μόλυνση, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σχεδόν κάθε ενυδρείο ανεξάρτητα από το υπόλοιπο απόθεμα.

Der Beitrag Cleaning fish for the aquarium: which fish clean the aquarium? erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Τα ψάρια, που μπορούν να μεγαλώσουν έως 2,5 εκατοστά, ανήκουν στο γένος των ψαριών κυπρίνου. Το Danio margaritus είναι ένα πολύ δημοφιλές διακοσμητικό ψάρι λόγω της εύκολης φροντίδας και της φιλικότητας για αρχάριους: μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει ελαφρώς δροσερό νερό και θερμοκρασία δωματίου και δεν χρειάζεται απαραίτητα θερμαντήρα ενυδρείου. Ταυτόχρονα, χαροποιεί τους ιδιοκτήτες του με τα υπέροχα χρώματα και την εντυπωσιακή συμπεριφορά του όταν ψάχνει έναν συνεργάτη.

Παρόλο που ο Danio margaritatus πωλείται γενικά τόσο εύκολο να διατηρεί αρχάριους ψαριών σε καταστήματα κατοικίδιων ζώων, υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε όταν τα διατηρείτε. Στο ακόλουθο ενυδρείο άρθρο οδηγού θα σας πούμε περισσότερα.

ο Danio margaritatus σύντομα παρουσιάστηκε η αρκούδα

• Το Danio margaritatus bearblings είναι δημοφιλή διακοσμητικά ψάρια από την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας (Μιανμάρ και Ταϊλάνδη)
• Το βασικό χρώμα είναι μπλε και έχει φωτεινά σημεία
• Μέγεθος: έως 2,5 cm
• Ηλικία: έως 3 ετών
• Τα ζώα είναι εύκολο να διατηρηθούν, φιλικά για αρχάριους, εύκολο στη φροντίδα
• Χαρακτήρας: κάπως ντροπαλός, ήρεμος
• λατρεύει την πυκνή βλάστηση με τα φυτά νερού
• Συνιστάται μέγεθος ενυδρείου: χωρητικότητα 60 λίτρων
• παίρνει επίσης με κάπως κρύες θερμοκρασίες νερού και χωρίς θέρμανση
• καλό να συναναστρέφεστε με άλλα ρουλεμάν, σαλιγκάρια, καβούρια νάνων ή γαρίδες
• τρέφεται με ζωντανή ή κατεψυγμένη τροφή, όπως προνύμφες κουνουπιών ή μικρομορφών

Που Danio margaritatus συμβούν?

Αρχικά, θεωρήθηκε ότι η αρκούδα Danio margaritatus βρίσκεται μόνο στον αρχικό της βιότοπο στην Ταϊλάνδη, αλλά στο μεταξύ έχουν βρεθεί και άλλες περιοχές. Το Danio magaritatus είναι εγγενές σε ορισμένες περιοχές της Ταϊλάνδης και της Μιανμάρ. Εκεί, η αρκουδάκι Danio margaritatus ζει σε ψηλότερα, αργά ρέοντα και στάσιμα νερά. Ο Danio margaritatus αισθάνεται ιδιαίτερα άνετα σε ελαφρώς δροσερό και αλκαλικό νερό. Ο φυσικός βιότοπος χαρακτηρίζεται από πολλές πέτρες και σχετικά πυκνή φύτευση.

Danio margaritatus ρουλεμάν και το μεγάλο εμπόδιο παράδοσης

Λίγο μετά την ανακάλυψή του, ο Danio margaritus προσφέρθηκε επίσης σε γερμανικά καταστήματα κατοικίδιων ζώων, όπου η ζήτηση αυξήθηκε γρήγορα. Η Danio margaritatus αρκούδα έγινε τόσο δημοφιλής που η πώληση στους αγοραστές έπρεπε να διανεμηθεί για να σώσει το Rasbora Galaxy από την εξαφάνιση. Υπήρχε μερικές φορές μια κλήση από ένα βρετανικό περιοδικό που ασχολήθηκε με την ενυδρεία, ότι μόνο οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται σοβαρά να διατηρήσουν ή να εκτρέφουν ψάρια θα πρέπει να πάρουν τον Danio margaritatus.

Εν τω μεταξύ, ο απόγονος είναι πολύ επιτυχής, οπότε θα μπορούσε να εξαλειφθεί η έλλειψη εφοδιασμού των Danio margaritatus bearblings. Εν τω μεταξύ, έχουν ανακαλυφθεί και άλλα ενδιαιτήματα στη Νοτιοανατολική Ασία.

Πορτρέτο του Danio margaritatus αρκούδα

Το όνομα margaritatus σημαίνει «στολισμένο με μαργαριτάρια» και έτσι το όνομα Danio margaritatus bear προέρχεται επίσης από το γεγονός ότι το Danio margaritatus έχει φωτεινά σημεία στο φτέρωμα του.

Το Danio margaritatus είναι ένα πολύ δημοφιλές ψάρι ενυδρείου λόγω του χρωματισμού και του μικρού μεγέθους του. Έχει φωτεινά σημεία στο γαλάζιο δέρμα του, παρόμοιο με το χρωματισμό μιας φραγκόκοτας. Τα πτερύγια του είναι ριγέ κόκκινο και μαύρο κατά μήκος. Η πλάτη έχει ανοιχτό καφέ χρώμα και η κάτω πλευρά της κοιλιάς είναι κοκκινωπή. Οι θηλυκές φραγκόκοτες έχουν ασθενέστερο χρωματισμό από τα αρσενικά και είναι παχύτερα. Το πρωκτικό τους πτερύγιο είναι είτε διαφανές είτε ελαφρώς χρωματισμένο. Τα αρσενικά και τα θηλυκά διακρίνονται εύκολα.

Δυστυχώς, στο κατάστημα κατοικίδιων ζώων μπορείτε πάντα να πάρετε τον Danio margaritatus που φαίνεται αρκετά φθαρμένος. Αυτό οφείλεται στην ανεπαρκή σίτιση από τα καταστήματα κατοικίδιων ζώων. Για να αναπληρώσουν αυτά τα ψάρια και να τα σώσουν από το θάνατο, χρειάζονται επαρκή ζωντανή τροφή, όπως κυκλώπες, Artemia και προνύμφες κουνουπιών.

Ποια χαρακτηριστικά του νερού κάνει το Danio margaritatus προτιμώ?

Ο Danio margaritatus δεν θέτει πολύ μεγάλες απαιτήσεις στην ποιότητα του νερού στο ενυδρείο. Το νερό του ενυδρείου πρέπει στην καλύτερη περίπτωση να χαρακτηρίζεται από τις ακόλουθες τιμές:

Θερμοκρασία 19 ° - 25 ° C

τιμή pH 6,8 - 7,5

Συνολική σκληρότητα (dGH) 5 ° - 18 ° d

Όταν κοιτάζετε τις βέλτιστες τιμές νερού, παρατηρείτε αμέσως ότι τα ζώα τους αρέσουν σχετικά δροσερά. Σε θερμοκρασία μόνο 19-25 ° C, πολλά είδη της Νότιας Αμερικής σίγουρα δεν αισθάνονται άνετα, γι 'αυτό πρέπει να αποφεύγεται η κοινωνικοποίηση. Επιπλέον, τα ζώα προτιμούν ένα ελαφρώς αλκαλικό νερό.

Πώς διατηρείτε το Danio margaritatus στο ενυδρείο;

Ο Danio margaritatus μαθαίνει ψάρια: το σχολείο δίνει στα ντροπαλά ζώα μια αίσθηση ασφάλειας και συμβάλλει σημαντικά στην κοινωνική συμπεριφορά των ζώων. Για αυτόν τον λόγο, συνιστάται να μην κρατάτε μια ομάδα με λιγότερα από 10 ζώα όταν κρατάτε τον Danio margaritatus στο ενυδρείο.

Εάν το σμήνος είναι πολύ μικρό, δηλαδή υπάρχουν πολύ λίγα Danio margaritatus στο ενυδρείο, αυτό παρατηρείται κυρίως από την υπερβολική συστολή των ζώων. Στη συνέχεια κρύβονται κυριολεκτικά μόνο στους θάμνους των φυτών και είναι δύσκολο να το δουν. Γενικά τα ζώα είναι αρκετά ντροπαλά κατά την περίοδο εγκλιματισμού, αργότερα αναπτύσσουν ένα ζωντανό, γαλήνιο είδος.

Κοινωνικοποίηση του Danio margaritatus στο ενυδρείο

Ο γαλήνιος γαλαξίας Rasboras μπορεί εύκολα να κοινωνικοποιηθεί με άλλα μικρά ρουλεμάν, καθώς και γαλήνια και όχι πολύ ταραχώδη ψάρια όπως Endler Guppies. Μόνο η κοινωνικοποίηση με μεγάλα είδη πρέπει να αποφευχθεί, καθώς αυτό θα έκανε και πάλι τα ζώα ντροπαλά και τα πολύ μικρά δείγματα θα μπορούσαν εύκολα να καταλήξουν ως σνακ.

Τα σαλιγκάρια, τα καβούρια νάνοι ή οι γαρίδες είναι άλλα είδη που μπορούν εύκολα να κοινωνικοποιηθούν με τη φραγκόκοτα, επειδή το Danio margaritatus δεν τα τρώει πλέον μόλις φτάσουν σε ένα ορισμένο μέγεθος και τα ζώα δεν μπαίνουν ο ένας στον άλλο μέσα στη δεξαμενή.

Ο Danio margaritatus κατοικεί ριζικά την άνω και μεσαία λεκάνη του ενυδρείου και χρειάζεται αρκετό χώρο για κολύμπι. Επομένως, όταν διατηρείτε το Rasbora Galaxy δεν πρέπει να διατηρείτε ενυδρείο 60 λίτρων με τις τυπικές διαστάσεις 60x30x30cm.

Στα φόρουμ διαβάζεται συχνά ότι ακόμη και νανο-ενυδρεία με όγκο δεξαμενής 30 λίτρων ή περισσότερο επαρκούν για τη διατήρηση των ζώων: πιστεύουμε ότι αυτό δεν είναι απολύτως συμβατό με τη φύση αυτού του ψαριού και πρέπει να αποφεύγεται εντελώς.

Ένα μεγάλο μέρος των γαλαξιών Rasbora που διατίθενται στην αγορά είναι άγρια αλιεύματα. Για να διατηρήσετε το είδος σε άγρια κατάσταση, θα πρέπει επομένως να προτιμάτε να αγοράζετε ψάρια από απογόνους. Οι τιμές για το Danio margaritatus πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 4 και 8 ευρώ ανά ζώο.

Φύτευση & δομή του ενυδρείου

Η Danio margaritatus αρκούδα απαιτεί μια πυκνή φύτευση ως καταφύγιο, αλλά επίσης πρέπει να δοθούν κρυψώνες με τη μορφή ρίζας ξύλου και πέτρες για τον Γαλαξία Rasbora και είναι ευπρόσδεκτοι από αυτόν.

Το τέχνασμα είναι να παρέχετε επαρκείς κρυψώνες και καταφύγια με τη φύτευση και άλλη διακόσμηση και ταυτόχρονα να διασφαλίσετε μια αρκετά μεγάλη περιοχή κολύμβησης για τις φραγκόκοτες κολύμβησης. Έχει αποδειχθεί επομένως καλή ιδέα να αφήσετε το φυτό στις εξωτερικές άκρες και να τοποθετήσετε πέτρες και ρίζες με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπουν στην περιοχή κολύμβησης.

Κατάλληλα φυτά είναι βρύα (για ωοτοκία) ή μαργαριτάρι. Επιπλέον, ένα σκοτεινό υπόστρωμα και ο όχι πολύ έντονος φωτισμός είναι ιδανικοί - ειδικά η τελευταία απαίτηση μπορεί εύκολα να επιτευχθεί με dimmable LEDs.

Τα επιπλέοντα φυτά στην επιφάνεια του νερού είναι επίσης πολύ κατάλληλα για τη μόνωση του φωτός, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται σωλήνες φθορισμού. Αντίθετα με την υπόθεση, τα ντροπαλά ζώα θα εμφανίζονται πολύ πιο συχνά, τόσο περισσότερα κρυψώνες προσφέρονται: ο Danio margaritatus τότε αισθάνεται ασφαλής και άνετος.

Ποιο φαγητό κάνει Danio margaritatus προτιμώ?

Η διατροφή του Danio margaritatus είναι σχετικά απλή. Τρώει οτιδήποτε ταιριάζει στο στόμα του, το οποίο δεν είναι πολύ μεγάλο.

Ο Danio margaritatus προτιμά να τρώει μικρά ζωντανά ζώα, όπως Cyclops, Artemia ή Daphnia, αλλά είναι επίσης ευχαριστημένο να δεχτεί κατεψυγμένα τρόφιμα ή ξηρά τροφή. Παρεμπιπτόντως, θα σας δείξουμε πώς διαφέρουν είδη ψαριών ενυδρείου διαφέρουν μεταξύ τους στο άρθρο οδηγού μας.

Η αρκούδα Danio margaritatus τρώει μόνο το φαγητό που κολυμπά στο βάθος του μεσαίου νερού. Τα τρόφιμα στην επιφάνεια του νερού ή στο κάτω μέρος του ενυδρείου δεν γίνονται δεκτά από το Rasbora Galaxy. Επομένως, συνιστάται η τακτική σίτιση, στην καλύτερη περίπτωση καθημερινά σε μικρές μερίδες.

Στην πραγματικότητα, το μικρό διακοσμητικά ψάρια έχει μια πραγματικά ευλογημένη όρεξη: Ο Danio margaritatus τρώει ό, τι μπορεί να βρει και ό, τι ταιριάζει στο στόμα του, ειδικά τις πρώτες μέρες στο νέο του σπίτι. Αυτό οφείλεται συχνά στην κακή σίτιση στα καταστήματα κατοικίδιων ζώων και στο μακρύ ταξίδι στη Γερμανία.

Εάν ο Danio margaritatus τρέφεται τακτικά και με ποικίλο τρόπο και με ζωντανή τροφή, τα ζώα μπορούν να ζήσουν έως και 3 χρόνια.

Πώς να αναπαράγετε Danio margaritatus σε ενυδρείο;

Το Danio margaritatus που έχει αναπτυχθεί και τροφοδοτηθεί πλήρως μπορεί επίσης να εκτραφεί σε ενυδρεία της κοινότητας, καθώς δείχνουν συμπεριφορά ζευγαρώματος.

Τα αρσενικά φλερτάρουν πολύ ξεκάθαρα για την εύνοια των θηλυκών. Στέκονται απέναντι από το άλλο και στρέφονται σε έναν μικρό κύκλο. Η γυναίκα, πρόθυμη να αναπαραχθεί, ακολουθείται από ολόκληρο το ενυδρείο, κατευθείαν στο φυτό. Το γόνο κατατίθεται αργότερα σε αυτό το αλσύλλιο.

Το θηλυκό γεννά έως και 6 αυγά ημερησίως και το νεαρό εκκολαπτήριο μετά από 2 έως 3 ημέρες. Η φύτευση είναι απαραίτητη, καθώς όχι μόνο προσφέρει στον Danio margaritatus έναν τόπο υποχώρησης - για την προστασία τους από άλλα ψάρια - αλλά είναι επίσης απαραίτητος για την αναπαραγωγή.

Χωρίς φύτευση, το Danio margaritatus δεν μπορεί να ανακάμψει από την επίπονη εμφάνιση ερωτοτροπίας των αρσενικών. Αυτό το μόνιμο στρες οδηγεί στην απώλεια της χρωματικότητάς του, στις ασθένειες και τελικά στην αποτυχία των ζώων. Χωρίς πυκνή φύτευση, το Danio margaritatus θα σταματήσει επίσης την αναπαραγωγή εντελώς.

Μερικοί ενυδρείοι έβαλαν μια σκουριά ωοτοκίας στο κάτω μέρος της δεξαμενής και το καλύπτουν με βρύα. Αυτό διευκολύνει τα θηλυκά να γεννήσουν αυγά.

Εάν το Danio margaritatus πρόκειται να εκτραφεί, συνιστάται να ταΐζετε τα ψάρια γενναιόδωρα για μερικές ημέρες και στη συνέχεια να τα τοποθετήσετε σε ξεχωριστή δεξαμενή αναπαραγωγής. Η στάθμη του νερού στη δεξαμενή ωοτοκίας πρέπει να είναι χαμηλή και η δεξαμενή να φυτεύεται πολύ πυκνά.

Λίγο μετά την αναπαραγωγή, τα μεγάλα γονικά ψάρια θα πρέπει να αλιεύονται επειδή τείνουν να τρώνε το γόνου. Μόλις οι νεαροί του Γαλαξία Rasbora έχουν εξαντλήσει εντελώς τον κρόκο τους και ο μικρός Danio margaritatus αρχίσει να κολυμπά στη δεξαμενή, μπορεί να ταΐσει πλαγκτόν, κοκκώδεις κόκκους, σκόνη ή infusoria. Αργότερα μπορούν να αλλάξουν σε nauplii. Όταν δίνεται υγρή τροφή, θα πρέπει να προσέχετε να αλλάζετε τακτικά το νερό.

Συμπέρασμα: τήρηση Danio margaritatus στο ενυδρείο δεν είναι δύσκολο

Τα μικρά αρκουδάκια Danio margaritatus εμπλουτίζουν κάθε ενυδρείο με την εντυπωσιακή τους εμφάνιση. Η σχετικά εύκολη φροντίδα και η απλή αναπαραγωγή καθιστούν το Danio margaritatus ένα ιδανικό ψάρι ενυδρείου, το οποίο είναι επίσης κατάλληλο για αρχάριους.

Το Danio margaritatus είναι ένα μικρό, όμορφο διακοσμητικό ψάρι που έχει κάνει τις καρδιές πολλών οπαδών του ενυδρείου να χτυπούν γρηγορότερα από την εμφάνισή του. Ακόμα και σήμερα το Danio margaritatus είναι ένα πολύ δημοφιλές μίνι ψάρι, που συχνά εξαντλείται σε καταστήματα κατοικίδιων ζώων.

Το μπλε χρώμα του με μαύρο και κόκκινο πτερύγιο δημιουργεί υπέροχες πινελιές σε οποιοδήποτε ενυδρείο. Όταν κολυμπάει γρήγορα στη δεξαμενή και είναι πάντα απασχολημένος με την επίδειξη, είναι ένα όμορφο θέαμα. Η γαλήνια και ευέλικτη φύση του το καθιστά κατάλληλο για πολλά άλλα μίνι ψάρια και ασπόνδυλα. Είναι ανεκτικός στην αλλαγή των τιμών του νερού και ο απόγονος του είναι απολύτως συνιστάται και είναι διασκεδαστικός για πολλούς λάτρεις των ψαριών.

Διατηρείτε ήδη τον Danio margaritatus στο ενυδρείο σας και είστε ικανοποιημένοι με τα ζώα; Δείξτε μας τις φωτογραφίες σας στα σχόλια.

Der Beitrag Keeping Danio Margaritatus in the Aquarium – This is How it Works erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Πώς να διατηρήσετε τα ενδιαφέροντα βρύα βρύα στο ενυδρείο σας, πόσα βρύα βρύα πρέπει να χρησιμοποιήσετε και πώς μπορείτε να αναπαράγετε τα ζώα, μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω οδηγός ενυδρείου άρθρο.

Με λίγα λόγια, όλα τα σημαντικά για τα βρύα barbs

• Το βρύα βρύα είναι μια πράσινη καλλιεργημένη μορφή της σομάτρας που προέρχεται από τη Νοτιοανατολική Ασία. Ανήκει στην οικογένεια κυπρίνων.
• Τα αρσενικά και τα θηλυκά φτάνουν σε μέγεθος μεταξύ έξι και επτά εκατοστών. Ενώ τα θηλυκά είναι χτισμένα πιο παχιά και ψηλά στηριγμένα, τα αρσενικά λάμπουν με το πιο έντονο πράσινο χρώμα τους.
• Σε αντίθεση με τις ιδιαιτερότητές τους, ο Τίγρης βαρύ πράσινο. Το ραχιαίο πτερύγιο των αρσενικών λάμπει σε ένα βαθύ κόκκινο, στις γυναίκες φαίνεται μάλλον χλωμό.
• Η τίγρη πρέπει να διατηρείται πάντα σε ομάδες τουλάχιστον οκτώ έως δέκα ζώων. Με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε προσεκτικά το ενδιαφέρον μοτίβο συμπεριφοράς τους.
• Τα ψάρια έχουν μια συναρπαστική κοινωνική συμπεριφορά. Μετά από λίγο καιρό, ένας αρχηγός που καθορίζεται από μάχες επιλέγεται μεταξύ των ψαριών.
• Το Tiger barbis είναι συνήθως ένα γαλήνιο ψάρι, αλλά μπορεί επίσης να δείξει μια έντονη συμπεριφορά.
• Τα βρύα βρύα δεν πρέπει να κοινωνικοποιηθούν με ψάρια με μακριά φτερά, όπως το  μέλι γκουράμι, επειδή τα ζώα τείνουν να τσιμπάνε στα πτερύγια.
• Το ενυδρείο πρέπει να έχει μήκος άκρου τουλάχιστον 80 cm, επειδή το βρύο βρύα είναι πολύ πρόθυμο να κολυμπήσει.
• Τα ψάρια αισθάνονται άνετα σε θερμοκρασία 22-26 ° Κελσίου. Το νερό του ενυδρείου πρέπει να έχει τιμή pH 6,0-7,5 και συνολική σκληρότητα 5-19 ° dGH.
• Το Tiger barbre προτιμά το μεσαίο στρώμα νερού, γι 'αυτό και η φύτευση συνόρων και υποβάθρου είναι απολύτως επαρκής. Το Vallisneria, για παράδειγμα, συνιστάται για το σκοπό αυτό.
• Τα μικρά ψάρια κυπρίνου μπορούν να τρέφονται με εμπορικά διακοσμητικά τρόφιμα.
• Η αναπαραγωγή των βρύων είναι απλή και πραγματοποιείται σε ξεχωριστή δεξαμενή. Ωστόσο, οι γονείς πρέπει να αφαιρεθούν αμέσως μετά την τοποθέτηση των αυγών, διαφορετικά θα τρώνε τους δικούς τους απογόνους.

Πού εμφανίζονται τα βρύα;

Το Tiger barb είναι μια καλλιεργημένη μορφή των κυλίνδρων τίγρης και επομένως δεν βρίσκονται στη φύση. Οι συγγενείς τους, ωστόσο, προέρχονται από τη Νοτιοανατολική Ασία και προτιμούν ήσυχα και αργά νερά. Εκεί συνήθως ζουν μαζί σε μεγάλα κοπάδια.

Πόσα βρύα κρατάτε στο ενυδρείο σας;

Το Tiger barb έχει μια ξεχωριστή κοινωνική συμπεριφορά και προτιμά να ζει σε μεγαλύτερες ομάδες. Στην ιδανική περίπτωση, διατηρούνται τουλάχιστον οκτώ ψάρια για να διασφαλιστεί μια ευχάριστη συνύπαρξη.

Για να διατηρήσετε το βρύο στο ενυδρείο, είναι επίσης πολύ σημαντικό να παρέχετε ένα αρκετά μεγάλο ενυδρείο. Αυτό πρέπει να έχει μήκος άκρου τουλάχιστον 80 cm, επειδή τα ζώα που είναι χαρούμενα για κολύμπι χρειάζονται πολύ χώρο. Εάν αυτή η περιοχή κολύμβησης δεν είναι διαθέσιμη, τα ζώα αισθάνονται αρκετά γρήγορα αδιαθεσία και συχνά αποτυγχάνουν.

Πώς φυλάσσονται τα βρύα σε ένα ενυδρείο;

Moss barbs προτιμούν πισίνες πλούσιες σε δομή με πολύ χώρο για να κρυφτούν. Ωστόσο, η περιοχή κολύμβησης πρέπει επίσης να είναι αρκετά μεγάλη. Δεδομένου ότι τα βαρέλια ζουν επίσης στην άγρια φύση σε πυκνές κατάφυτες ζώνες, συνιστάται επίσης στον κάτοχο του ενυδρείου να σχεδιάσει το ενυδρείο ανάλογα.

Τα χαρούμενα ψάρια κολύμπι συνήθως μένουν στο μεσαίο στρώμα νερού. Εάν μαζέψουν τα πτερύγια του άλλου, αυτό είναι ένα σημάδι ότι ο βιότοπός τους είναι πολύ μικρός. Προκειμένου να αποφευχθεί μια περαιτέρω επιδείνωση της ευημερίας των ζώων, οι ενυδρεία πρέπει επομένως να προσπαθήσουν να πάρουν μια μεγαλύτερη δεξαμενή το συντομότερο δυνατό.

Για να αισθάνονται οι Moss barbs πραγματικά άνετα στο ενυδρείο, πρέπει να υπάρχουν επαρκείς δυνατότητες υποχώρησης στη δεξαμενή. Ισχυρά μοναχικά φυτά, καθώς και ρίζες ξύλου ξύλου είναι εξαιρετικά κατάλληλα για φύτευση. Ειδικά τα Vallisnerias είναι εξαιρετικά κατάλληλα για φύτευση, επειδή είναι γνωστά για την πυκνότητά τους και αναπτύσσονται βασικά χωρίς την προσθήκη λιπασμάτων ή Co2. Απλώνονται επίσης γρήγορα στην επιφάνεια και παρέχουν ένα σκιερό χαλί.

Η πισίνα πρέπει επίσης να έχει πολλή δομή και σαφώς καθορισμένες περιοχές. Και εδώ, το Το vallisnerie είναι ένα υπέροχη φύτευση, πέτρες και ρίζες κάνουν τα υπόλοιπα.

Το έδαφος συνήθως καλύπτεται με σκοτεινή άμμο. Ο φωτισμός πρέπει κανονικά να ακολουθεί έναν φυσικό κύκλο ημέρας και νύχτας. Στις περισσότερες περιπτώσεις σωλήνες φθορισμού ή Τα φώτα LED είναι μεταχειρισμένος. Όταν κρατάτε βρύα στο ενυδρείο, είναι επίσης σημαντικό να διασφαλίσετε ότι η δεξαμενή δεν είναι πολύ φωτεινή και ότι υπάρχουν διαφορετικές περιοχές με διαφορετικές εντάσεις φωτός - επαρκώς σκιασμένες περιοχές είναι πολύ σημαντικές για την ευημερία των ζώων.

Δεδομένου ότι τα Moss barbs ζουν σε ήρεμα νερά στη φύση, συνιστάται η μείωση των ρευμάτων στο ενυδρείο.

Ποιες τιμές νερού προτιμά ένα βρύα;

Όσον αφορά την ποιότητα του νερού, το βρύα βρύα είναι κάπως κάτοικος της δεξαμενής - οι περισσότερες γερμανικές βρύσες παρέχουν βέλτιστο νερό. Οι ακόλουθες τιμές νερού πρέπει σίγουρα να τηρούνται:

• Μέγεθος δεξαμενής: 120 λίτρα
• Θερμοκρασία νερού: 22-26 ° Κελσίου
• τιμή pH: μεταξύ 6,0 και 7,5
• Συνολική σκληρότητα: 5-19 ° dGH

Το Moss barbs είναι ένα ιδιαίτερα ευχάριστο κολύμπι και ευχάριστο ψάρι, γιατί η λεκάνη πρέπει πάντα να έχει μέγεθος τουλάχιστον 120 λίτρα. Εάν είναι πολύ μικρό, τα ψάρια προσελκύουν γρήγορα την προσοχή δαγκώνοντας τα ουραία πτερύγια του άλλου.

Τα βρύα βρύα μπορούν να διατηρηθούν σε νερό με συνολική σκληρότητα 5-19 ° dGH χωρίς προβλήματα. Εάν η τιμή του pH κυμαίνεται μεταξύ 6,0 και 7,5, αυτό είναι επίσης ιδανικό για τα ψάρια. Σε θερμοκρασία νερού 22-26 ° Κελσίου, οι πράσινες ομορφιές αισθάνονται ιδιαίτερα καλά.

Εταιρεία της Moss barbs

Τα βρύα μπορούν να συσχετιστούν με διαφορετικά είδη ψαριών. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τους αρέσει να κυνηγούν ψάρι με μακρυμάλλη. Τσιμπάνε τα πτερύγια των ζώων, κάτι που θα οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη. Επομένως, δεν συνιστάται να συναναστρέφεστε με ψάρι και ψάχνοντας.

Παρόμοια με τους στενούς συγγενείς τους, τα βαρέλια της Σουμάτρας, τα Moss barbs μπορούν επίσης να γίνουν κάπως τραχιά κατά καιρούς, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και προς τα αλλοδαπά ψάρια.

Στην ιδανική περίπτωση, τα βρύα βαρέλια μπορούν εύκολα να κοινωνικοποιηθούν με πιο ισχυρό γατόψαρο - το L333, ο γατόψαρο ή το φτερωτό γατόψαρο είναι εξαιρετικό ως συμπληρωματική κάλτσα. Αλλά και μικρά είδη loaches, όπως το firetail, και άλλα είδη barbel, όπως το ρουλεμάν  είναι εξαιρετικά κατάλληλα για βρύα βαρέλια. Πρέπει να προσέχετε μόνο την ίδια προτίμηση θερμοκρασίας και να διατηρείτε τις τιμές του νερού.

Τι τρώει ένα βρύα barb;

Τα βρύα barbs μπορούν βασικά να τρέφονται με τους πιο συνηθισμένους τύπους τροφίμων για διακοσμητικά ψάρια. Ζωντανά και κατεψυγμένα τρόφιμα είναι επίσης στο μενού. Για μια επισκόπηση του είδη ψαριών ενυδρείου, ακολουθήστε τον σύνδεσμο.

Επιπλέον, οι ενυδρεία δεν πρέπει να ξεχνούν τα πράσινα τρόφιμα, διαφορετικά τα φυτά ενυδρείων θα υποφέρουν. Εάν ξεκινήσετε νωρίς με ένα μείγμα διαφορετικών τύπων τροφίμων, θα εξασφαλίσετε μια ισορροπημένη διατροφή από την αρχή.

Τα βρύα βρύα είναι ιδιαίτερα επιθετικοί τρώγοντες, γι 'αυτό πρέπει να τρέφονται με προσοχή. Έχουν επίσης την τάση να γίνουν παχύσαρκοι, γι 'αυτό οι ενυδρεία πρέπει πάντα να προσαρμόζουν την ακριβή ποσότητα τροφής που τρέφονται. Οι ημέρες νηστείας πρέπει σίγουρα να τηρούνται - θεωρούμε ότι είναι καλύτερο να ταΐζουμε τα ζώα μόνο κάθε δύο ημέρες.

Πως είναι Moss barbs εκτράφηκε;

Η αναπαραγωγή των Moss barbs μπορεί εύκολα να γίνει στο ενυδρείο. Στη δεξαμενή αναπαραγωγής πρέπει να υπερισχύουν οι βέλτιστες τιμές νερού, όπως περιγράφεται παραπάνω. Το νερό πρέπει επίσης να είναι μαλακό και ελαφρώς όξινο. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα υπόστρωμα επίσης δεν είναι απολύτως απαραίτητο.

Ωστόσο, η ίδια η δεξαμενή αναπαραγωγής πρέπει να καλύπτεται. Λίγα, λεπτά φτερωτά φυτά είναι αρκετά για αυτή τη στιγμή. Σε αυτά το θηλυκό γεννά τα αυγά της. Δεδομένου ότι τα βρύα βυθίζονται ελεύθερα, οι γονείς πρέπει να απομακρυνθούν από τη δεξαμενή αφού γεννήσουν τα αυγά, διαφορετικά θα τρώνε τους δικούς τους απογόνους. Τα ζώα εκκολάπτονται στις επόμενες δύο έως τρεις ημέρες, μερικές φορές αργά ή γρήγορα.

Ο απόγονος εκτρέφεται προσωρινά με paramecia, ακολουθούμενος από σίτιση με γαρίδες άλμης.

Συμπέρασμα: Κρατήστε τα βρύα στο ενυδρείο

Τα όμορφα βρύα μπορούν να διατηρηθούν ως διακοσμητικά ψάρια σε ενυδρεία χωρίς προβλήματα. Για να διασφαλιστεί ότι τα Moss barbs αισθάνονται πραγματικά στο σπίτι, συνιστάται ένα ενυδρείο με τουλάχιστον 120 λίτρα. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η φύτευση του ενυδρείου πρέπει να είναι ιδιαίτερα πλούσια.

Το Tiger barb δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις στο νερό, ούτε η διατήρησή τους απαιτεί βαθύτερη κατανόηση των ενυδρείων - επομένως είναι επίσης κατάλληλα για αρχάριους.

Τα είδη με μακριά πτερύγια, όπως τα guppies ή τα gourami, δεν πρέπει σίγουρα να συνδέονται με τα βρύα, καθώς τα Moss barbs τείνουν να τσαλακώνουν τα μακριά πτερύγια. Ωστόσο, τα βαρέλια της ίδιας ιδιοσυγκρασίας, καθώς και τα είδη loach ή γατόψαρο, είναι κατάλληλα για κοινωνικοποίηση.

Η αναπαραγωγή των βρύων είναι επίσης εύκολη, αλλά πρέπει να γίνεται ανά πάσα στιγμή σε ένα ξεχωριστό ενυδρείο για την αποφυγή ληστείας αναπαραγωγής.

Der Beitrag Keeping Moss Barb in the Aquarium – This is How it Works erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.

Δεδομένου ότι το L333, που προέρχεται από τη Βραζιλία, είναι ένα ήσυχο σύγχρονο με χαμηλές απαιτήσεις, είναι ιδανικό για δεξαμενές με άλλα ήσυχα είδη και είναι επίσης κατάλληλο για αρχάριους στην ενυδρεία.

Παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε όταν κρατάτε το King Tiger Loricariid Catfish, ώστε να απολαμβάνετε τα ζώα σας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλα σχετικά με την κατάλληλη δεξαμενή, τις τιμές του νερού, τις δυνατότητες επίπλωσης, παραδείγματα αποθήκευσης και αναπαραγωγής μπορείτε να μάθετε παρακάτω ενυδατικός οδηγός.

Εν συντομία, όλα τα σημαντικά για τον King Tiger Loricariid (L333)

• Hypancistrus spec. θεωρείται στην ενυδρεία ως εύκολο στη διατήρηση ψάρι και επομένως είναι επίσης κατάλληλο για αρχάριους
• Το γατόψαρο King Tiger loricariid μπορεί να διατηρηθεί σε ζευγάρια και σε ομάδες
• Ο χρωματισμός σκουμπριού του L333 κυμαίνεται από λευκό σε πορτοκαλί και καφέ σε μαύρο
• Κάθε ψάρι έχει ένα μοναδικό μοτίβο ρίγας, έτσι ώστε τα μεμονωμένα ζώα να διακρίνονται μεταξύ τους
• Τα αρσενικά καθώς και τα θηλυκά φτάνουν σε μέγιστο μήκος σώματος 15 εκατοστά, ενώ τα θηλυκά μπορεί να είναι μικρότερα από τα αρσενικά
• Αρσενικό Hypancistrus spec. έχουν ευρύτερο κεφάλι, θηλυκά ευρύτερη μέση
• Το L333 προτιμά τα σκιερά ενυδρεία με αρκετές πέτρες και ρίζες ως κρυψώνες
• Hypancistrus spec. είναι ένα πολύ ήσυχο είδος που μπορεί εύκολα να διατηρηθεί μαζί με άλλα παρόμοια γαλήνια ψάρια
• Το L333 τρέφεται παμφάγα, όπου τα φυτικά τρόφιμα απορροφώνται λιγότερο εύκολα από αυτά
• Υπό κατάλληλες συνθήκες, η αναπαραγωγή L333s σε σπηλιές μπορεί εύκολα να διεγερθεί για αναπαραγωγή

Πού συμβαίνουν το King Tiger Catfish (L333);

Η προδιαγραφή Hypancistrus. αρχικά προέρχεται από τη Νότια Αμερική, πιο συγκεκριμένα από τη Βραζιλία, όπου μπορεί ακόμα να βρεθεί σήμερα στο Rio Xingu.

Ως ο πιο διάσημος παραπόταμος του Αμαζονίου, το Rio Xingu είναι ένα μάλλον άγριο ποτάμι, γεμάτο ορμητικά σημεία ποταμού και διακόπτεται από αρκετούς καταρράκτες, που διασχίζει τη ζούγκλα. Λόγω αυτού του γεγονότος, το King Tiger Catfish που ζει ελεύθερα προτιμά τα ζεστά και σκιερά νερά με ρεύματα που διανθίζονται με πέτρες και ρίζες.

Πόσα γατόψαρα King Tiger Loricariid (L333) διατηρούν στο ενυδρείο;

Το L333 μπορεί να κρατηθεί σε ζευγάρια ή σε ομάδες. Για ένα ζευγάρι αρκεί μια δεξαμενή με μήκος άκρου 100 cm (δηλ. Ένα τυπικό ενυδρείο 180 λίτρων), ενώ για ομάδες πρέπει να προτιμάται μέγεθος δεξαμενής 160 cm και μεγαλύτερο, έτσι ώστε το αρκετά μεγάλο γατόψαρο να βρει αρκετό χώρο.

Εάν η προδιαγραφή Hypancistrus. πρέπει να κοινωνικοποιηθεί με άλλα είδη, συνιστάται μέγεθος δεξαμενής 160 εκατοστά προς τα πάνω, έτσι ώστε όλα τα είδη να βρουν αρκετό χώρο και να μπορούν να ζουν μαζί με έναν κατάλληλο τρόπο για είδη.

Πώς να διατηρήσετε το King Tiger Loricariid Catfish (L333) σε ενυδρείο;

Εκτός από μια αρκετά μεγάλη λεκάνη, ο εσωτερικός σχεδιασμός είναι επίσης ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι το L333 αισθάνεται σαν στο σπίτι του στο νέο του σπίτι. Βασικά η διατήρηση του γατόψαρου King Tiger Loricariid είναι πολύ εύκολη, επομένως είναι επίσης πολύ κατάλληλο για αρχάριους.

Ο πυθμένας του ενυδρείου πρέπει κατά προτίμηση να αποτελείται από άμμος, του οποίου το χρώμα είναι δευτερεύον. Ωστόσο, το χρώμα του γατόψαρου μπορεί να προσαρμοστεί στο έδαφος, οπότε θα πρέπει να επιλέξετε το άμμος ανάλογα με τις προτιμήσεις σας

Σημαντικό, ωστόσο, είναι αρκετές σπηλιές και καταφύγια για το L333. Ένα μείγμα από σπηλιές, πέτρινες πλάκες και ρίζες είναι ιδανικό για την παροχή επαρκών κρησφύγετων για το King Tiger Loricariid.

Μια φύτευση του ενυδρείου είναι πολύ δυνατή, ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα νεαρά ζώα του L333 επιθυμούν να τρέφονται με μαλακότερα είδη φυτών. Μια κουβέρτα πλωτών φυτών συνιστάται ιδιαίτερα για το γατόψαρο, ειδικά επειδή είναι πολύ ευαίσθητα στο φως και προτιμούν σαφώς ένα σκιερό ενυδρείο. Αντίστοιχα, πρέπει να επιλέγεται λίγος φωτισμός για το ενυδρείο, έτσι ώστε τα ψάρια να αισθάνονται άνετα και να μην βγαίνουν μόνο κάτω από το κάλυμμα της νύχτας.

Το L333 δεν απαιτεί επιπλέον ροή στην πισίνα μέσω α αντλία ροής.

Ποιες τιμές νερού προτιμά ένα γατόψαρο King Tiger Loricariid (L333);

Για να μιμηθείτε το φυσικό περιβάλλον του Hypancistrus spec. όσο πιο στενά γίνεται, συνιστώνται οι ακόλουθες τιμές νερού για ένα ενυδρείο κατάλληλο για το είδος.

• Ενυδρείο: ελάχ. 100 L (για ζευγάρια), ελάχ. 160 L (για ομάδες)
• Θερμοκρασία νερού: 27 ° C - 30 ° C
• Τιμή pH: 5.5 - 7.5
• Συνολική σκληρότητα: 0 - 20 dGH

Σύμφωνα με το φυσικό τους περιβάλλον στη Βραζιλία, το L333 προτιμά ζεστό και μάλλον όξινο νερό. Ο βαθμός σκληρότητας στον οποίο η προδιαγραφή Hypancistrus. αισθάνεται άνετα, κυμαίνεται από μαλακό έως μεσαίο σκληρό και μπορεί εύκολα να επιτευχθεί με συμβατικό νερό βρύσης. Κατά συνέπεια, το νερό δεν χρειάζεται καμία ειδική επεξεργασία με την προσθήκη ορισμένων πρόσθετων υλών, η οποία και πάλι μιλά για την αρχική καταλληλότητα του L333.

Προκειμένου να επιτευχθεί μια σταθερά υψηλή ποιότητα νερού, είναι ωστόσο σημαντικό να αλλάζετε τακτικά το νερό για να διατηρείτε τα επίπεδα νιτρώδους και νιτρικού όσο το δυνατόν χαμηλότερα. Επιπλέον, ο υψηλός κορεσμός οξυγόνου του νερού είναι ο βέλτιστος για το L333, ο οποίος πρέπει επίσης να διατηρείται συνεχώς ανά πάσα στιγμή της ημέρας.

κοινωνικοποίηση του γατόψαρου βασιλιάς τίγρης (L333)

Η προδιαγραφή Hypancistrus. Είναι εκ φύσεως ένα είδος ψαριού που αγαπά την ειρήνη και μπορεί επομένως να κοινωνικοποιηθεί εύκολα με άλλα ψάρια. Ωστόσο, πρέπει να τηρούνται ορισμένα κριτήρια για να διασφαλιστεί ότι η κοινωνικοποίηση λειτουργεί πραγματικά και παραμένει κατάλληλη για όλα τα εμπλεκόμενα είδη ψαριών.

Ο αποφασιστικός παράγοντας είναι η αναζήτηση ψαριών με παρόμοιες βασικές ανάγκες με εκείνες του King Tiger Loricariid Catfish. Αυτά θα πρέπει επομένως να προτιμούν παρόμοιες θερμοκρασίες, βαθμούς σκληρότητας και τιμές pH του νερού.

Πολλοί ενυδρείοι επιλέγουν ψάρια ανάλογα με τους οικοτόπους στους οποίους μπορούν να βρεθούν στην άγρια φύση, γι 'αυτό και άλλα είδη του Αμαζονίου είναι δημοφιλή για την κοινωνικοποίηση του L333. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απαραίτητο, αλλά παραμένει προτίμηση του φύλακα.

Ωστόσο, κάποιος πρέπει να προσέξει να κοινωνικοποιήσει το King Tiger Loricariid με αρκετά ήρεμα και όχι πολύ επιθετικά ψάρια, έτσι ώστε τα ακόμη και ήρεμα ψάρια να έχουν αρκετό φαγητό. Επιπλέον, τα επιθετικά είδη μπορούν να το φοβίσουν, ώστε να είναι απρόθυμα να εμφανιστούν.

Δεδομένου ότι είναι πολύ ειρηνικό, μπορεί επίσης να κοινωνικοποιηθεί με μικρότερους χαρακίνους όπως το κόκκινο νέον ή το Έμπερ τετρα χωρίς κανένα προβλήματα. Στο ενυδρείο, ο συνδυασμός κολύμβησης ψαριών στην κορυφή και του γατόψαρου στο κάτω μέρος του πυθμένα δημιουργεί μια ιδιαίτερα όμορφη συνολική εικόνα.

Επιπλέον, είναι επίσης κατάλληλα για κοινωνικοποίηση γαρίδων και σαλιγκαριών, το οποίο φέρνει επιπλέον ποικιλία στο ενυδρείο.

Τι τρώει ένα γατόψαρο τίγρης της Βεγγάλης (L333);

Το L333 ανήκει στα παμφάγα και ως εκ τούτου είναι παμφάγο.

Αποξηραμένα τρόφιμα όλων των ειδών είναι πολύ δημοφιλές με το King Tiger Loricariid Catfish, αλλά φαίνεται επίσης να απολαμβάνουν κρέας οστρακοειδών, προνύμφες κουνουπιών και κατεψυγμένα ψάρια. Παρεμπιπτόντως, σας παρουσιάζουμε περισσότερα σχετικά με τους διαφορετικούς τύπους ψαριών σε μας σύγκριση τροφίμων ψαριών ενυδρείου. Κατά συνέπεια, ένα ποικίλο μείγμα είναι κατάλληλο και είναι επίσης ευπρόσδεκτο από τα ψάρια.

Δεδομένου ότι το γατόψαρο βρίσκεται κυρίως στο έδαφος, προτιμάται η βύθιση των τροφίμων. Ειδικά αν υπάρχουν άλλα είδη που ζουν στο ενυδρείο, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το L333 παίρνει αρκετή τροφή.

Τα νεαρά ζώα θέλουν επίσης να τρώνε ωμά τρόφιμα και μερικές φορές επιτίθενται στο φυτά στο ενυδρείο, ενώ αυτή η συμπεριφορά δεν παρατηρείται πλέον σε ενήλικα ζώα. Μερικοί ενυδρείοι έχουν ακόμη αναφέρει ότι το L333 καταστρέφει φύκια στο ενυδρείο.

Πώς εκτρέφονται το King Tiger Catfish (L333);

Δεδομένου ότι το L333 ανήκει στους κτηνοτρόφους σπηλαίων, τέτοια σπήλαια είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή αναπαραγωγή αυτών των ζώων. Μέχρι τώρα, κυρίως μονόπλευρη ανοιχτή σωλήνες, τα οποία μπορούν να κατασκευαστούν από πηλό ή σχιστόλιθο, έχουν αποδειχθεί επιτυχημένα. Φυσικά θα πρέπει να προσαρμοστούν στο αντίστοιχο μέγεθος των ζώων, έτσι ώστε να αισθάνονται άνετα στην υποχώρηση τους.

Προκειμένου να ενθαρρυνθεί το L333 να γεννηθεί, συνήθως δεν απαιτείται μεγάλη προσπάθεια όσο συντηρείται τακτικά η δεξαμενή. Εάν χρειάζεται περισσότερος χρόνος με τον απόγονο, μπορείτε να βοηθήσετε αποτελεσματικά αλλάζοντας το νερό ή αλλάζοντας τη θερμοκρασία, την αγωγιμότητα και το ρεύμα.

Το μέγεθος του συμπλέκτη ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος και τη ζωτικότητα των γονικών ζώων, με το αρσενικό να φροντίζει τα αυγά έως ότου εκκολαφθούν οι προνύμφες.

Κατά τη σίτιση, το νεαρό γατόψαρο του L333 είναι αρκετά απαράδεκτο και θα φάει τυχόν θρυμματισμένο ξηρά τροφή που είναι τους προσφέρεται. Για να διατηρήσετε το άγχος για το νεαρό γατόψαρο King Tiger Loricariid όσο το δυνατόν χαμηλότερα και για να επιτύχετε μια γρήγορη και καλή αναπαραγωγή, θα πρέπει να υπάρχουν αρκετά κρησφύγετα για το νεαρό γατόψαρο. Ότι κανένα αρπακτικό δεν πρέπει να βρίσκεται στην ίδια δεξαμενή θα πρέπει επίσης να είναι αυτονόητο. Έτσι, τίποτα δεν εμποδίζει μια επιτυχημένη αναπαραγωγή.

Συμπέρασμα: η διατήρηση του γατόψαρου King Tiger Loricariid (L333) δεν είναι δύσκολη

Εάν διατηρείται σε ένα μάλλον σκοτεινό ενυδρείο, με επαρκείς δυνατότητες υποχώρησης και κατάλληλες τιμές νερού, ο Νότιος Αμερικανός King Tiger Loricariid είναι ένα λιτό και ανεπιθύμητο γατόψαρο, το οποίο ταιριάζει καλύτερα για αρχάριους στην ενυδρεία και πάνω από αυτό έχει έναν υπέροχο χρωματισμό και ένα όμορφο πρότυπο.

Τα παμφάγα ζώα είναι αρκετά απλά τόσο στη διατήρηση όσο και στη διατροφή και μπορούν εύκολα να κοινωνικοποιηθούν με άλλα είδη ψαριών, καθώς και σαλιγκάρια και γαρίδες, αρκεί να προτιμώνται οι ίδιες τιμές νερού.

Η αναπαραγωγή και εκτροφή του L333 είναι επίσης πολύ απλή και ακόμη και ένας αρχάριος σε ένα κοινοτικό ενυδρείο μπορεί να το διαχειριστεί χωρίς προβλήματα.   

Der Beitrag Keeping King Tiger Loricariid catfish (L333) in the aquarium – this is how it works erschien zuerst auf Aquarium-Fish-Plants.com.